Nereden başlıyım bilemiyorum ki...Antidepresanı bırakalı 6 ay oluyor...Ara ara gelen soğuk terlemeler son zamanlarda sıklaştı..Ozguvenimi inanılmaz kaybettiğimi hissediyorum...Ama dışardan kimse bilmiyor..Herkes sacma yersiz korkular olarak biliyor...Evet bi yerde oyle ama en cok surekli utanc icinde hissediyorum insanlardan elimden geldiğince kacmak istiyorum deyim yerindeyse...Anlayışlı naif insanlara denk gelemedim...Ya gosteriş budalası ukala burnu havada insanlar var cevremde ya da kıskanclığını her kelimesinde hissettiklerim...Aslında gucluyumdur kendime gucsuz ozguvensiz deyip haksızlık etmek istemiyorum ama bu iğrenc psikolojik takıntılar,hassasiyet insana boyle hissettiriyor..İlac icerken harikayım cok nadir yokluyor bu duygular..Cocuk yapmak icin bıraktım yine başa dondum...Herşeyim var allaha şukur ozguvenimin olmaması icin hicbir sebebim yok...Ama ne tipe bakıyor ne maddi duruma...Benim gibi duşunen hassas,aynı duyguları paylaşabileceğim bir dost o kadar diliyorum ki...Cok istediğim icin mi olmuyor anlamıyorum ki...Bi de herkesin bi komşusu var anasını satıyım bana niye denk gelmiyor ?? ​