Merhabalar.. Bir suredir uye olmadan benzer durumu yaşayanların dertlerini, yaptıklarını okuyorum sitenizden.. Sizden yerinize beni ve kızımınkoymanızı rica ederek yazıyorum.. ne yapardınız?

3,5 yıllık evliyim. 1 yaşında kızım var.
Evlenmeden once ailesinden cok kopuk(kv ve kp ayrı şehirlerde yaşıyorlar, gorumce bekar ve ayrı sehirde asgari ucrete calısıyo, kaynım bekar ve oda baska sehitde karın tokluguna yasıyo) birbiri ile anlasamayan bir aileye sahipti esim. Bir araya gelince hep kavga ederler, ailenin her uyesi kv nin cenesinden dolayı(kendileri boyle tanımlıyor) baska sehirde karın tokluguna calısıyor.
Ozet gecersem eğer; cocuk olana kadar kv sevepli yasadıgımız sıkıntıları halletmiştik( haftada 4-5 kere bana misafir cagırır ben kapı calınca ogrenirdim. Asırı derecede dedikodumu ederdi ve bi kere de beni kendi evimden kovdu anneme al git kızını dedi) oocuk dogdu hergğn gelmeye basladı kv. Yemek yiyor, 3-4 saat oturuyor. Misafirim varken asla kalkmıyor evin hanımı gibi herşeye o karısıyor. Cocuğu sevemiyorum diye dedikodumu ediyor( ki en fazla haftada bir gun gelmezdi) tencere kenarında gorduğumu lekeyi(10 gunluk lohusayken yemek yapmıstım tencereyi iyi yıkayamamısımmkalmıs leke) esime anlatır, toz kalsa bir yerde esime gosterir “sen ananın evinde boyle mi gordun” der, asırı derecede yalanlar soyler(bana annelikle ilgili kendimi kotu hissettirecek), soylediği yaşanları unutup “sen boyle dedin ya” diyince iftira atıyorsun diyip yaygara koparır bir kadın oldu. Esimin yanında askım diyen, esim yokken hep laf sokup suratıma bakmayan kadın ben haftada 2 gun goruşuyorum diye evime gelip bana hakaret eden “eziksin sen” diyen bir kadın.. ve eşim, bana kıyamayan, uzerime titreyen o eşim annesinin ve diger akrabalarının yanında “seni tanısaydım evlenmezdim” diyen, bir adama donuştu..
Anlatamadıgıım bu nice seyden oturu bebegim dogdugundan beri eşime soğuğum. Ozellikle son tartısmadan ve annesinin yanında beni kotulemesinden sonra iyice sogudum ve bayram bahanesi ile ailemin yanına geldim.
Babam rezil olduk duşuncesi ile beni ve kızımı istemiyor. Eşimin yanına donmek istemiyorum, onu ve annesini gormek istemiyorum.

Memurum. Ucretsiz izindeyim. Ama İstanbulda gecinmem cok zor kira vs asırı pahalı. E bir de bakıcı tutucam bebegime, malesef hic tanıdıgım yok. Hani plan yapıyorum. 3.500 guncel maaşım, kira,bakıcı parası(bakıcıya veren arkadaslarım 1.5-2bin tl diyorlar), alacağım eşyaların taksidi, faturası, sağlık giderlerim(kas rahatsızlıgım icin olan ilaclarım aylık 350 tl suan icin) vs derken istanbul zorlar, birikim yapmama musade etmez. Tayin aldırma işlerini araştırıyorum, cok zor ama zorlayacagım. Kendi ailem de eşimin ailesi de rahat vermeyecek biliyorum.

Bebegimin kavgalı bir ortamdan buyumesindense anne ve babasından ayrı buyumesi sizce de daha iyi olmaz mı onun in? Yoksa kendimi duşunup bencillik mi yapıyorum sizce?

Bu arada bana tek kurua tek esya vermeyecek biliyorum,bosanan abisi tum esyaları spotcuya sattı tek bi ceyrek altınını bile vermedi kızın. Sırf zora gireyim diye bunu da yapacaklar.

Sadece bir bavul ve bebeği ile ev kuran, tutunanız var mı?

Ağlayarak yazıyorum, devrik cumlelerim icin ozur dilerim...
sevgiyle...