Merhaba arkadaşlar biraz uzun olacak şimdiden kusuruma bakmayın,
Başlıkta da belirttiğim gibi doğumumun ilk gecesi kavga ettik kaynanam ve eşim ile. İcimi dokmek icin yazmak istedim sizlere de.

21 saat suren sancıdan sonra acılma olmayınca ve suyum geldiği icin mecburi sezeryana alındım. Ameliyattan sonra emzirme faslından sonra bebeğin gazını kaynanam 10 15 dk uğraşıp cıkaramadığı icin; anne istersen ver bir de ben deneyeyim dedim kucağıma alınca da bebeğim uyuyakaldı. Ben de bebeğimle hasret gidermek icin kucağımda kalmasını istedim. Bu şekilde 3 4 saat kucağımda uyudu. Oğlen 1 de taburcu olana kadar da yatağında yattı. Yani kaynanamın bebekle vakit gecirme şansı oldu bolca. Neyse gece 11 gibi bebeğimi yine emzirmeye calışırken sol goğsumde biraz durup huysuzlanınca pışpışlamak icin goğsume yatırdim sakinleşince sağ goğsumu de veririm diye. O esnada kaynanam ver istersen ben tutayım dedi ama emsin diye uğraştığımdan vermedim. Bu yuzden gidip mutfakta yuksek sesle soylenmeye başladı. Eşim de tavır aldı sanki ozellikle kotu niyetle annesine vermiyorum diye. Bu sebepten kavga başladı ben cocuğu bilerek kaynanama vermiyormuşum vs. Sabah 5bucuga kadar bağırdı ufacık bebeğin yanında bebek de korktu haliyle. Ağza alınmayacak laflar da ekledi bağırışlarına. Yok oğlunun başını yakmış benle evlendirerek, yok ben kotuymuşum diğer eltimden de. Ki isim okunmasina geldikten sonra yine eltimin dedikodusunu yapmaktan da geri durmadı. Eşimde beni suclu buldu onunla da buyuk bir kavga ettik. En cirkini de gecenin bi vakti kardeşim ve eşini de aramış bıktım ablanızdan diye cumleye başlayıp kendini acındırmış.

Daha yeni doğum yapmış bir kadına boyle davranılması cok zalimce, ben bebeğimi 9 ay karnımda taşımışım gun saymışım gelsin diye ki 40+4'de doğumum gercekleşti. Daha ilk gunden cocuk vermiyor kavgası olur mu? Bırakın da hasret gidereyim, bırakın da bebeğim adapte olsun dunyaya annesinin kucağında. Hani 40 gun boyunca gelir hic vermem o zaman anlarım bu kavgasını ama daha ilk gunden olacak şey mi, mahfoldu en guzel gunum.
Aklımdan atamıyorum o gunu, hatırladıkca ağlıyorum. Eşim de hÂl sen haksızsın diyor annesine hicbir şey olmamış gibi davranmamı bekliyor. Kafam cok karışık ne yapacağımı bilmiyorum bu hep boyle mi devam edecek, biz ne zaman tam anlamıyla aile olabileceğiz diye duşunmekten yoruldum.