Herkese merhabalar. İşin acığı biraz icimi dokmek istedim, uzun olacak.

Ben 23 yaşındayım. İnterfilite hastalığımdan dolayı cocuğumun olmayacağı soylenmişti uzun seneler onceki bir kontrolde. O yuzden hic evlenmeyi duşunmedim. Hic sevgilim de olmadı, fazla kırılgan olduğum icin.

Bir de amcamın oğlu vardı. Babamlar iki kardeş, aile şirketi var ikisin orta olcekli. Amcamın da tek cocuğu var, 18,5 yaşında. O da yaşadığı testis kanserinden dolayı cocuk sahibi olamayacağı soylenmişti. O da evlenmeyi duşunmuyorum diyordu, sevgilisi olmamıştı. Normal kız arkadaşı bile yoktu cekinden birisi zaten.

Neyse, liseden sonra okumak istemedi. Zaten maddi problem yok, şirkete duşunduler babamla amcam. Ve amcam, ikimizin evlenmesi icin bana soylemişti. O da bana fikrimi sordu, ben aradaki yaş farkından once soğuk baktım. O ise, olursa sadece Nisa olsun demişti.

Annem de babamda cok sever, onlar da isteyince ben de kabul ettim. Evlendik 5 ay kadar once. Duğun yapmadık. Resmi nikahımızı kıydık uc beş tanıdıkla beraber.

Beni eleştirenler oldu işte daha cocuk, arada kac yaş var vs. diye.

Beni en cok bu karara iten şey, o icindeki kocaman merhameti. Bir gram kotuluk gormedim kimseye. Tek kotu soz konuşmaz mı kimse hakkında. İnsan hayvan herkese yardım etmeye calışır. Ha dışı da guzel mi, guzel durust olmak gerekirse. Ama karakteri, yaşından kat kat olgunluğu. Yanındakine sahip cıkması vs. işte. Zaten ortaokul sonuncu sınıfta annesi de vefaat etmişti. Amcam biraz da o yuzden acele etti işte, cok icine kapandı o gunden sonra.

Maddi konudan sıkıntı yok. İşi zaten aile şirketimizde.
Anlaşma konusunda sıkıntı yok, zaten ikimiz de kimseyi kıran insanlar değiliz.
Cinsel konuda sıkıntımız yok, ayıptır soylemesi haftada 3 - 4 kez filan birlikteliğimiz oluyor.

Ama yaş farkı takılıyor işte kafama. İleride sorun olur mu diye. Fikirleri goruşleri değişir mi diye. İyi tanıyorum onu, yuzunun ifadesinden bile anlarım uzgun mu yorgun mu hasta mı. Ama ilerisi kafamı karıştırıyor. Bir de etrafın tepkisi.

Belki burdan da tepki gosterenler olabilir ama, sonucta aile rızaları ve kişisel rızalarla, resmi olarak evlendik ben bir ayıp goremiyorum. Ve dediğim gibi, yalnızlık zor. Ve onu cok iyi tanıdığım icin, o guzel yureğinden oturu boyle bir karar almıştım. Şu an icin sorun yok ama işte ilerisi..