Kızlar, cok yakın zamanda annemi, 4,5 yıl once babamı kaybettim. Evliyim. 2 yaşında RABBİM(c.c) 'in emaneti kızım var.
Guclu olmak zorundaydım, evladım icin. Annemin hastalık sureci 1,5 yıl surdu. Annem, evim, kızım, eşim arasında guclu olma rolunu ustlendim. Anneme moral icin, kızımı bı surecte ihmal etmemek anne sevgisinden mahrum kalmaması icin, eşimi ihmal etmemek icin aynı zamanda annem abimlerin yanında kalıyordu. Abilerim ve yengelerime daha yumuşak davrandım. (annem yanlarındaydı. O uzulmesin diye sanırım. Zaten uzmuyorlardı aoa benimki icgudusel sanırım.)
Şimdi annem gidince tepetaklak kaldım. Kimse ama kimse sen nasılsın demiyor bana. Cunku hala guclu rolundeyim. Mesela acıkıp yemek yesem kendimi annem ve babama karşı suclu hissediyorum. Herkes kendi hayatına dondu bile. Ben donemiyorum psikolojim hic iyi değil. Kendimi toparlamak istiyorum. Kpss 'ye hazırlanıyorum. Seneye 2. Universiteyi okımak istiyorum. Ama gucsuzum. Cok gucsuzum.