Bana en sonunda kafayı yedirtecek.
Evet aynen boyle ve kafayı yedirtecek kişi de annem.
Herkes annesiyle anlaşır, kv siyle arası kotudur benim de tam tersi.
Bu durum evlendiğimizden beri ne evlenmesi ben kendimi bildim bileli boyle ama benim artık daha fazla kaldıracak sabrım da gucumde kalmadı.

Konunun ozeti şu; ( aslında ortada konuda yok )
2 gun once erkek kardeşimle bize geldiler. Akşam icin oturalım, goruşelim diye.
Bende onlar gelmeden once uzun bir telefon goruşmesi yapıyordum. Bir arkadaşımla bir konu hakkında tartıştık ve cok gerildim. Annemler gelince anneme de dedim ki “ bak anne konunun seninle hic bir alakası yok, sakın ustune alınma olur mu? “
tamam dedi ama nasıl tamam. Yuzunu astı oturdu. Konuyla ilgili konuşuyoruz, en sonunda yeter artık kırk yılda bir geliyorum ( daha 2 hafta once babamla gelmişlerdi ) bunu mu dinleyeceğim dedi. Anne dedim olayları sende biliyorsun ne var yani bunda benim hic mi canım sıkkın olmayacak? Oradan buradan derken başladı benimle tartışmaya.
İnanabiliyor musunuz? Boyle dandik bir konudan dolayı benimle kavga etti. Evimde ağladı, bağırdı, cağırdı ve gitti. Size o an yaşadığım siniri anlatamam. Tartışmaya başladık ve işin icine daha onceki mevzular girdi tabi.
Ne duğun kaldı, ne benim insanlığım, ne gorgusuzluğum, ne eşya manyaklığım ben boyle kavgacı, egoist, gorgusuz bir insan sıfatına burundum o akşam.
Siz soyleyin butun duğununu kendisi yapmış, bu kadar borcun altına girmiş, bir kere bile ailesinin kapısına gidip para istememiş ben mi gorgusuzum? Yoksa her seferinde bana bu konuyla onume gelen annem mi?
O kadar cok konuşma var ki sizi daha da fazla sıkmak istemiyorum ama anneme karşı tum sevgim eridi gitti.
Hayatta beni bir kere bile anlayamayan, beni tanımayan, beni bir kere bile insan gibi karşısına alıp konuşmayan bu kadını hayatımdan cıkartıyorum. Artık yeter!
Giderken eşime dondu dedi; evlat benim evet ama allah senin bu gorgusuzle yardımcın olsun!
Siz soyleyin bir anne evladına bunu nasıl soyler?

Son olarak;
Kavganın ustunden gunler gecti ve biz hic iletişim kurmadık. Bana bu gun şoyle bir mesaj attı: “ Dilerim bana yaşattıklarını kat be kat fazlasını yaşar, bana muhtac kalırsın. Allah sana her şeyin en kotusunu yaşatsın. “
Soruyorum size elinizi vicdanınıza koyun bir anne evladına bunu nasıl soyler?
Ben kotu olunca kendisi mutlu mu olacak?

Ben bu kadını artık hayatımda istemiyorum

Daha fazlasını yazasım var ama yeterince uzun oldu zaten. Okuyan, yorum yapan herkese teşekkurler. Sevgiyle kalın.