Arkadaşlar merhaba, biraz canım sıkkın sizlerle paylaşmak istiyorum fikirlerinizi soylerseniz sevinirim.
Akrabalarımın coğu benim ve kardeşlerimin zerre kadar ilerlememizi istemeyen insanlar.Sınavı kazanmamdan cok korkuyorlar. Ben 3 yıldır kpss ile uğraşıyorum hic de dert etmedim bunu. İstediğim meslek icin uğraşıyorum ama sanki utanılacak bir şey yapıyormuşum gibi " Ben seni gectim, Yeter sen de işe gir olmuyorsa zorlama, bak bizim cocuklar bile buyudu, sen hala bir işe giremedin," dedi gecen gun biri. Bu kadın halamın kızı ve 38 yaşında, acıkoğretimden onlisans okuyup eşinin tanıdığı bir yere sekreter olarak girdi. Ama orada oğretmenim diyor. İstediği bir şey olmayınca kendini yere atıyor , bayılıyor , sinir krizi geciriyor.,Kendi kızkardeşinin duğununde damat karşısında oynarken arkasını dondu diye bayıldığını hatırlıyorum. Doktora goturuyorlar, doktor psikolojik diyormuş. Rahatsızlığı olabilir tabi ama sozlerinin yarısının yalan olduğunu cok kez yakaladım , artık pek inandırıcı gelmiyor bana.Gecen bayramda geldiler ailece , biri bir yandan laf soyluyor biri bir yandan. Artık yetişemedim hepsi ustume geldiler.Ağladım sinirden , zoruma da gitti. Yemek yerken benim gozumun icine bakıp dalga gecer ya hani bir insan dudak buker , oyle bir hareket yapıp hemen ifadesini değiştirdi. Ben naptığını anlamaya calışırken hemen bir şey soyledi alakasız anneme bir şeyler soyledi. Hic hoşlanmıyorum , suratını gormek istemiyorum, cok olgunluktan uzak bir kadın. Ben normalde benim canımı sıkacak uzucek bir şey soyleyenlere usulunce karşılığını veririm yani hakkımı savunurum uygun şekilde. Ama bu kadın yere kendini atacak , sorumlusu beni gostermesinler diye susuyorum . Cok zor oluyor karşıma gecip istediğini soyluyor. Surekli sen işsizsin, yazık ya bu kızcağıza işsiz gucsuz valla uzuluyorum diyor. Annem sakın karşılık verme kendini atar bir şey olur diyor ama son zamanlarda cok zor gelmeye başladı. Kim katlanır evime geliyor lafları sayıp gidiyor. Bir de kucuk kızkardeşime onun ablası cok buyuk bir iyilik yaptı. Ama bu sefer de beni sinir etmeye calışıyor. Bu yuzden laf soylemek istemiyorum ama zoruma gidiyor. Surekli bize gelmek istiyorlar , gelince de her fırsatta bana acıdığını soyluyor.Ben de beddua ettim artık benim huzursuz mutsuz olmamla mutlu oluyor cunku . Acınacak duruma duşsun diyorum .Hatta gecen gun laf arasında "Senin de paran yok ama değil mi kafeye falan gidemezsin dedi.Param cok şukur var ama beni parasız gormek istiyor , oyle kabullenmiş. Arkamdan konuştuklarını duydum, hic sosyal değil, evde surekli diye. Arkadaş ortamım ondan cok kaliteli arkadaşlarım var ama ısrarla beni gormek istedikleri gibi anlatıyorlar etrafa .Sınavımdan dolayı sosyal hayatım sıfırdı evet ama bir amacım var sonucta. Gecen gun işyerindeki resimlerini telefonunu getirdi zorla resim gosterdi , Bilgisayarın başında elinde kağıtlar aynı resimlere yuz defa gosterdi. Orada calışan arkadaşım var tanıyor musun akrabam da calışıyor demiştim , biliyorum oğretmen olmadığını ama buna kendini inandırmış , bozmak istemedim , kendini yere atar diye.
İyice sinirlenmeye başladım, artık susmak istemiyorum, annem kızkardeşim de bir şey diyemiyor sebebi belli. Bazen de kendime kızıyorum , şu tarz insanlar bile bu kadar emeğime dilini uzatıyor, kazansaydım bu kadına maruz kalmayacaktım. İcimden o kadar cok şey soylemek geliyor ki ona karşı... Artık susmamaya karar verdim,
Bu kadın gibi yalana alışık bir tane daha var. O da benden bir yaş kucuk bana abla diye hitap ediyor. Annesi kucuk gorunsun diye soylettiriyor. Sorun yok ama cok komik duruyor abla deyince .İşte boyle icimde nefret bile yok bu gereksizlere.