2 3 yıl oncesine kadar her genc kız gibi evlilik denince toz pembe hayaller kurardım gelinliktir duğundur alyanstır hayatını başka bi insanla birleştirip mutlu olmaktır gibi gibi..

şu an 21 yaşındayım ve cevremde gorup duyduklarım her gun okuduklarım hatta burada yazılanlar..

gozumde coğu erkek şerefsiz yavşak ve yalancı imajı ciziyor. guvenim cok kırıldı.

ilk kez sevgiyle tanıştığım ilk ilişkimde aldatılmıştım en buyuk etki de bunun zaten..

ki o kadar zor evet diyen biriydim ki ondan sonra hic kimseye guvenemiyorum tam olarak.
her hareketi her dediği gozume batıyor insanların hani kullanmak istiyormuş uzecekmiş gibi geliyor..
ozellikle erkeklerin evliliğe sacma sapan pencerelerden bakması ilgi gorunce meyletmeye cok musait olmaları beni irrite etti artık.

sizce bu hislerim yersiz mi?

Bu arada henuz duşunmuyorum evlilik ama bu hislerim beni uzuyor birini saf sevgiyle sevmek istiyorum oysa ki..