merhaba bu benim ilk forum konum o yuzden derdimi anlatmakta biraz zorlanabilirim cumlelerimi elimden geldiğinde doğru bir şekilde toparlamaya calışıcağım ama beceremezsem şimdiden affola sozluluk donemimizide sayarsak yaklaşık 1 yıldır nişanlıyım nişanlım benim cocukluk aşkım kahramanım senelerce bu gunun hayalini kurduk ikimizde cok farklı kulturlere sahip aillerde yetişmiş nerdeyse evlenmesi imkansız olacak bir cifttik ama oldu başardık mutluluktan ucmam gereken bir donemde o kadar cok mutsuzum ki başlarda herşey cok iyiydi yani elbette sorunlar vardı ama olan sorunlar bizim duşunduklerimizin yanında devede kullak misali sonra nişanlımın abisinin gizli sevgilisi girdi hayatımıza en başlarda ufak tefek kıskanlıklar senin boyun şumu benim boyum bu kilom şu cok ustune durmadım zaten ailede istemiyordu onu abisi tum aileden soyutlanmıştı ve nişanlım bu duruma cok uzuluyordu bide ben boyle ufak tefek bunları sorun etmemeliydim sonra kadın hamile kaldığından ailede evlenmelerini kabul etti hicbirşey yapılmadı 2 ay icinde evlendiler bu surecte sacma sapan sebeblerden bir suru abuk sabuk tartışmalar yaşadık aile kendini geri cekti hicbirşeyle ilgilenmiyorlar en son onlara yemeğe gittiğimizde kadın ablamlara surak yapıp tavır yapıyor tabi eve gelince olaylar biz sana olmaz dedik sen ısrar ettin davet ettikleri evde bize surat yapıyorlar diye 1 hafta soylendiler bende bu durumu nişanlımın ablasına aktardım bakın ben sorun yaşıyorum beni sevmek zorunda değil ama aileme neden tavır alıyor zaten zar zor ikna ettim onları diye ve gelen cevap sende bende benim icin eşitsiniz ben aranıza giremem bu arada nişanlımlada cok kotuyuz her buluşma kavgayla bitiyor bu esnada sozluyuz ve nişan hazırlıkları yapıyoruz kimse hicbirşeyle ilgilenmiyor bizimkiler surekli soyleniyor nişan yerini bile gormeye gelmediler nişan gunude nişan kuaforunde nişanlımın ablasıyla kavga ettik ben hic mutevazi değilmişim iki kardeşin arasını bozuyormuşum nişanın ortasında salonda bide nişanlımın yengesi ile abisi kavga ettiler yani anlıyacağınız gun bana zehir oldu bu arada maddi sıkıntılarda hat safada aile biz evlenme kararı aldığımızda bize destek olucağını soylemişti ama şimdi hicbir destekleri yok işte nişanlımda duğunde yardım edicekler fallan diyor ben susuyorum nişandan sonra ortaya cıktı aile hicbir destek vermeyecekmiş cunku abisi hicbirşey istememiş haksızlık olurmuş eee tabi ben bunu bilmiyorum duğunumuze aylar var nişanlımda kara kara duşunuyor nasıl yapıcam diye sonra strase girip birbirimize patlıyoruz en son nişanı atma seviyesine geldik olmadı birbirimizden kopamadık bende olaylara tepkisiz kalıp araya mesafe koymaya başladım bir nebze cozum oldu duğunude ileri tarihe aldık nişanlımda bende 4 elden hazırlıklarımızı yapıyoruz başka kimse yok gece gunduz ek işlerdi mesailerdi calışıyoruz şimdi bizim aramız cok şukur iyi hatta eskisi gibiyiz ama ben cok hevezsiz ve mutsuzum ailesini sevemiyorum yanlarında olmak istemiyorum hatta konuşmak bile istemiyorum surekli kafamda kuruyorum hicbirşeyden keyif alamıyorum ve ne yapıcağımı hic bilmiyorum cok uzun oldu ama inşallah sıkılmadan okursunuz