Merhaba,
Yıllardır İstanbul'da yasiyorum. 27 yaşındayım. 2.5 yaşında kızım var .
Sadece universite doneminde kucuk bir ilcede 4 yıl okudum.
Artık katlanamiyorum sanki. Bir yere gitmek inanılmaz guc, aşırı kalabalık ..
Trafiğe yakalanmamak icin erkenden işimizi hallederiz.
Sessizliği ozluyorum. Insanlar inanılmaz tahammulsuz ve gergin.
Aslında yaklaşık 5 6 yıldır kafamda farklı planlar var.
Calışıyorum ve kizima ailem baktığı icin İstanbul dışına cikamam.
Dolayısıyla haftasonu gidebilecegim bahceli bir evim olsun istiyorum. Acıkcası nefes almak istiyorum.
Arsa alarak başlasam, prefabrik bir ev yaptirsam. .
Minimal, kucuk bir ev.
Bilmiyorum siz de boyle duşunuyor musunuz hayatın zorlukları karşısında. .
Okuduğunuz icin cok teşekkur ederim..