Guncelleme sayfa 12. Yemeğe geldiler.
Akşam iş cıkışında nişanlımla buluşacaktık. Son dakika aradı annemin sancısı varmış acile gotureceğim dedi. Goturduğu hastane de evime 5 dakika mesafede. Eve gitmeden yanlarına uğradım. Bekleme salonlarında sandalyeler sıkışık biliyorsunuz. Anne ve babası yan yana oturuyorlardı. Nişanlım daha uzakta bir yerde dikiliyordu. Ben de yanlarına gittim annesi hemen ayaklandı, eşine sen kenara gec diyip beni ortaya oturttu. İkisinin ortasına oturdum yani. Kadın sarıldı optu falan. Sonra adama dondum siz nasılsınız dedim. Sadece iyiyim sağol dedi. Sen nasılsın falan demedi hic. Biraz moralim bozuldu tabi. Kadın da ikide bir bana diyor ki hadi ona da laf at. Kotu bir niyetle demiyor biliyorum o da yakın olalım istiyor herhalde ama adam duvar gibi. Yine de dedim ki sizinle de hic bir araya gelemedik sohbet edemedik pek. Adam sadece şu cevabı verdi “olur ya”. Bu kadar.
Sonra annesine muayene sırası geldi eşiyle birlikte gittiler. Nişanlım yanıma geldi. Ben hicbir şey soylemeden dedi ki babam da 1 haftadır uyku ilacı kullanıyor ne hale geldi saf gibi dolaşıyor ortada. Ben de neden boyle bir acıklama yapma gereği duydun dedim. Yani evde de boyle suratı asık dedi. O da farketmiş demek ki babasının tavrını ki gelip acıklama yaptı. Sonra tahlil falan yaptırmaya gittiler biz bekledik. Tahlil verir vermez adam kapının onune cıkmış annesi de bize işaret etti gelin diye gittik. Dışarı cıktık birlikte. Ben gidecektim zaten tahlil vermesini bekliyordum. Sonra baktım adam biraz uzaklaşmış ilerde sigara iciyor. Kadın da mahcup olmuş gibiydi boyle bi adama doğru baktı bi bana dondu. Ben de hic adamı gormemiş gibi kadına gecmiş olsun diledim ve nişanlım beni eve bırakacaktı arabaya doğru yurudum. Nişanlım benden daha ondeydi o da zaten hic bakmadı babasının olduğu yone. Ben de cok uzuldum babasına donup iyi akşamlar desem ve yine oyle davransa dayanamaz ağlardım. O yuzden o tarafa hic bakmadım. Gormemiş gibi davrandım uzaktaydı zaten. Nişanlım da bozuldu kotu hissetti bence ama bir şey demedi.
Beni istememesi icin aramızda herhangi bir şey olmadı ama olay şoyle gelişti. Aileler tanışmadan cok once ben gidip tanışamadım ailesiyle. Oyle bi tanışıklık muhabbet olmadı aramızda. Ailelerin tanışmasına bir hafta kala bayramda gittim evlerine ilk kez. Misafirlere denk geldi babası erkeklerle başka odada oturdu sadece hoşgeldin gule gule oldu aramızda. Tanışmada ortam kalabalıktı bir arada olamadık. Sonra onlar bizi cağırdı yine oyle. Sonra da en son nişanda karşılaştık. Erkek kardeşiyle de nişan da tanışabildim. Oncesinde şehir dışındaydı falan. Benim de sağlık sorunum oldu burun ameliyatı oldum iyileşme sureci şu bu derken nişan oncesinde kimseyle bir bağ kuramadım. Sanırım kardeşi bu durumu sorun etmiş. Ben neden nişanda tanıştım komşu muydum falan demiş. Bu konuşma olurken anne baba da oradaymış biraz yuzleri asılmış o gun. Sonrasında annesi sık sık aradı. Ben de cok sık olmasa da aramaya calıştım. Annesiyle bir muhabbetimiz var hatta biraz samimi davransam hemen yonlendirmeye başlıyor şunu da ara boyle yap falan. Daha once konu acmıştım, oğlunu aratmıştı bana.
Babası bana neden boyle davranıyor anlamıyorum. İstememesi icin bir sebep gelmiyor aklıma. Tanımadığı icin desem tanımak icin cabası da yok. Normalde kayınpeder adım atar. Daha yapıcı olur. Sonucta ben onların ailesine dahil olacağım, kendimi kotu hissetmemem, yabancılık cekmemem icin onun sıcak davranması gerekir. Samimiyeti sıcaklığı gectim iyiyim sen nasılsın diyemiyor. Ben nerede hata yapmış olabilirim bilmiyorum. Sizce bundan sonra nasıl davranmalıyım? Bu Arada pazar gunu bize yemeğe gelecekler. Cok moralim bozuldu gercekten. Resmen istemiyor beni. Bu davranışın başka bir acıklaması olamaz herhalde. Ya da ne olabilir? Fikirlerinize ihtiyacım var
