Merhaba hanımlar.

Benim yıllardır derdim aslinda bu mesele. Hic bir zaman istediğim kadar kibar biri olamıyorum..
kimseyi kolay kolay kirmamaya calışırım, asla argo soz kullanmam, giyimime dikkat etme cabasıdayım ama sanki herşey ustumde iğreti duruyor gibi.
Bakıyorum bazı kızlarin yuruyusu konuşması her hareketi kibar. Ben poz vermeyi bile beceremiyorum. Biraz suslu birşey giysem sanki yakışmıyor gibi hissediyorum.

Yeteri kadar duşunceli de değilim. Bugun yaşadığım olaydan ornek vereyim. Bir arkadaşımın bebek beklediğini ogrendik, ortak diğer arkadasta işte terfi aldi. İkisi de birbiri icin birşey organize etme cabasına girdi. Ortak kesişim de benim. İki tarafa da farketmeden isteksiz modundaydim.
Kıskanacak bir durumum yok oyle bir yapım da yok sadece bu durumların pastalı, cicekli, hediyeli olmasını abartı buluyorum. Ama asla sorun etmedim tabiki ve hatta bazılarını ben bu fikrin oluşması sonucunda organize de ettim.

Birinin bir derdi olsa iki elim kanda olsa derdine care olmaya calışırım, ama boyle kibarlık gostergesi olan işlerde saf saf etrafına bakinirim. Biri on ayak olmazsa asla aklıma bile gelmez. Mutluluğuna ortak olurum, tebrik ederim o kadar. Kimseden de fazlasını beklemem.

Kibar olan arkadaşlar, bunu nasıl başarıyorsunuz, her an nasıl bu kadar duşunceli olabiliyorsunuz. bana neden yakışmıyor kibarlık ve neden duşunceli davranamiyorum?