Daha once de bununla ilgili bir konu acmıştım. Yine dertlendim. Derdimi anlatacağım kimse yok ondan buraya yazıyorum. Bana kızmayın lutfen.
1. Yaş 35 oldu, bekarım. Evlenmemiş olmam beni cok uzuyor. Kardeşlerim guzel evlilikler yaptı, onların cocuklarına baktıkca icim cız ediyor.
2. Bekar arkadaşım hic yok. Kiminle buluşsam evlilik cocuk muhabbeti donuyor. Hem hic sarmıyor muhabbet, hem de kıskanıyorum işin gerceği. Ondan coğu zaman kimseyle bir yere gitmiyorum.
3. Mesleğim gereği kucuk şehirlere gorevlendirmelerim oluyor. Dolayısıyla kafa dengi birini bulmakta zorlanıyorum. Mesela şu an kimse yok tanışabileceğim etrafımda.
4. Tur, hobi, sosyal aktivite filan demeyin. Cunku cok kucuk bir yerde yaşıyorum. Bunların hicbiri yok gercekten. Evden işe, işten eve.
Ne yapacağımı bilmiyorum kızlar. Cok uzuluyorum, surekli ağlıyorum. Akraba filan kimse yok hayatımda. Ailemle de iş gereği farklı şehirlerde yaşıyorum. Televizyon izlemekten bir hal oldum. Bir akıl verin bana.