Onceki konumdan bilenler vardır belki, daha once evlenip boşanmış olduğumu henuz soyleyemediğim ve yaklaşık 1 bucuk aydır devam eden bir flortum var.
Şimdi soyleyeceğim konu bununla alakalı değil ama, başlayayım;
Yaklaşık 2 haftadır yurtdışındaydı ve goruşemedik. Geldiğinde ise hastaydı, birkac gun yine goruşemedik. Sonra iki gun once falan 2 saatliğine falan goruştuk ama yine hastaydı yani cok durmadık ama yetmedide bu kadarcık.
Neyse dun iyiydi ve akşam buluşacaktık. Akşam uzeri bana yazdı, şirket etkinliği olacağını akşam bana kac gibi musait olacağını yazacağını soyledi.
Neyse birkac saat gecti akşam oldu ben okuldan cıktım, o sırada benim arkadaşlarımda hadi yemeğe gidelim falan diyorlar. Buna yazdım ' etkinlik gec bitecekse yemeğe gideceğim bende, senden haber bekliyorum' dedim. O sırada arkadaşlarımı da 15dk falan okulun onunde diktim, baktım cevap yok gittim bende ama oturamadım yerimde ha yazdı ha yazacak, bi anda cıktım ben geliyorum yazar falan diye. bu arada mutlaka buluşmadan once ustumu değiştirmek azcık suslenmek istiyordum, o yuzden cok oturamadım arkadaşlarla kalktım eve gittim hazırlandım, buna tekrar mesaj attım. Bekledim, bekledim... Cevap yazmadı hic.
Neyse artık saat gec olunca ( gece 1 ) sinir ola ola makyajımı temizledim yattım ama tum gece uyuyamadım zoruma gitti. Sabahın 7sinde mesaj attı, ' balım şarj bitti, bende icmiştim zaten eve gectim yattım, şimdi uyandım, bu akşam bizim olsun o zaman, gunun guzel gecsin' yazmış...
Bende ' sorun yok, birkac saat bekledikten sonra bende yattım zaten, bu akşam okulun partisi var ona katılacağım belki birkac gun sonra goruşuruz' dedim. Orda ardından 'canım benim afedersin biraz sorumsuzluk gibi olmuş, iyi eğlenceler ozaman tatlım, pazartesi goruşuruz olmadı guzel olur, gunun guzel gecsin' dedi. ( bu, gunun guzel gecsin'i de nereden bulduysa iyice sinir oldum), cevap yazmadım

Normalde bu tarz bir olaya benim refleksim engelleyip cıt demeden hayatımdan cıkarmak olurdu. ama sonra aradan vakit gecince ozleyince 'aa abarttımmı acaba keşke kesmeseydim keşke duzgun konuşsaydım' duşunceleri beynimi kemirdiğinden aynı şeyi bu sefer yapmak istemedim.

Ama en teklifsiz arkadaşını, yakınını, karını-kocanı, anneni-babanı bile ektiğini ertesi gun sabah soylemez bir insan(ben soylemem yani). Herşeyi gectim cok ayıp değil mi?
Hala sinirliyim ve huzursuzum, cok hoşlanmıştım ondan ama aklıma geliyor, yurtdışındayım, yıllar sonra tekrar oğrenci oldum, buraya gelir gelmez bir turke aşık oldum, acaba gezsem tozsam eğlensem ve kafamı boyle şeylere takmamak icin iletişimi koparsam mı?
Yoksa ne biliyim pişman olur muyum? devam mı etsem?

Siz yukarıda anlattığım olaya nasıl tepki verirdiniz?