Selamlar kızlar.
Ben kamuda bi cağrı merkezinde calışıyorum.isimin vardiyali olmasi dolayısıyla isteki arkadaşlarla uzun sure beraberiz .
Fakat şoyle sorunlar var. Bi arkadaşım var bekar 40 yaşında. Dışarda bi hayatı olmamız hep acıkoğretim okuyarak atanmış. Ama o kadar ayrıntılı ve uzun cumlelerle ve manasiz konusuyo ki. Bazen sesine cidden tahammul edemiyorum.bazen konuşmalarıyla ortalığı karıştırıyo. Laf tasiyo sonra farkında değilmiş pot kırmış gibi yapiyo.herseyden memnuniyetsiz.surekli insanı aşağıya ceken bi yapısı var. Gecen aksam ufak bi patlama yasadim gene başka bi arkadaşımla hayata dair farklı goruşleri var ortada buluşmaya calışırken tartışıyorlar. Ama bu baya bi surdu. Dondum sert cıktım artık ben sizi dinlemek zorundamıyım anlaşamıyorsunuz iste ya susun ya başka yerde konuşun diye. Bulunduğumuz ortam kalabalık 50-60 kişiyiz sadece bunlar konusuyodu. Sonradan gereksiz tepki verdin diyenler oldu.
Ben artık baya bunaldim işyerinde kimseyle konuşmaktan keyif almıyorum gunaydın gunaydın o kadar. Dengeli bi ilişki kurmak icin ne yapmalı. Sizler iş hayatınızdaki enerji emiciler karşı neler yapiyosunuz.??