4 yıllık evliyim, 9 aylık bebeğim var. Eşimle hic bir problemim yok aksine onu cok seviyorum o da beni. Birbirimizin ailesi ile ilgili bir problememiz yok, Ama bebeğim olduktan sonra ozellikle ailesi beni cıldırtmaya başladı. onların anlayışsızlığı, bebeğimin geceleri sık uyanması, uykusuzluk, yorgunluk tukendiğimi hissediyorum artık.
Oncelikle olaylar 15 gunlukleri lohusa iken başladı.
1) Sabaha karşı doğum yaptım. Oğlen eve geldiğimde ev zaten curcunaydı. Annem ve eşimle beraber hastaneden cıkarken kayınvalidemi aradım. Biz geliyoruz anne bir corba yapar mısın hastanede bişey yiyemedim diye. Dolabımda da bi gun oncesine yaptığım corbam vardı ama ben taze icmek istedim sutum de gelmemişti hastanede. Bana dolapta corba var o olmaz mı dedi bunun ustune 2. Kere corba yap diyemedim tamam dedim kapadım. Eve geldiğimizde annem markete gitti yemeklik bişeyler aldı yemek yaptı kayınvalidem ve gorumcem de misafir gibi yediler. Sutum gelmemişti bebeğimi de memeye tutturamadım bi turlu gelen giden mememi sıkmaya bebeğe vermeye calışıyor zaten tum gece yorulmuşum uykusuzum bebek ağlıyor bi taraftan. Ablası da mememi sıkınca ‘bi dk abla, ablam(kendi ablam) geliyor o gosterir ’ dedim ama derken yuz ifadem değişikmiş(?) nasılsa artık bilmiyorum. Tum gece sancı cekmiş ağrı cekmiş uyumamış birinden nasıl bi yuz bekliyosa(!)

2) evimiz genelde sıcak oluyor şubat ayında doğum yaptım. Sıcaklık 24-25 bazen ustu bile oluyordu. Bebeğe ben ne giydiysem bir kat fazla giydirdim. Yelekmiş hırkaymış giydirmedim. Ama onlar geldiğinde surekli yelek giydir hırka giydir uşur diye diye eşimle beni illet ettiler eşim de cok sıkıldı baskılarından. Geldiklerinde bebeği battaniyeye sarıp seviyorlardı. Ne zaman onlar gelse cocuğun sırtı ter icinden kalıyordu. Kucuk gorumcem bi kere yelek giydiriyormuş eşim de giydirme sıcak ev demiş ona alınmışlar.

3) eve geldiğimizin 3. Gununde kayınvalidem iki gorumcem, gorumcemin eşi, kayinvalidemin kardeşi ve oğlu geldiler. Ben ve eşim de var tabi. Salonumuz cok ufak iki kanepe karşılıklı anca sığıyor. Ve hepsi sigara kullanan insanlar. Bebeği bir o alıyor bir bu alıyor kucaktan kucağa geziyor cocuk. Ama surekli uyuma modunda ‘ aa maşallah hic uyanmıyor sakin olcak falan ’ meğerse sarılığı varmış. Bi sure sonra ‘ ben yatak odasına gotureyim salonu az havalandıralım ’ dedim. Ama onlara gore ‘bebeği onlardan kacırmışım vermemişim salondan goturunce hepsi oylece kalakalmışlar ’

4)her seferinde geldiler yediler ictiler gittiler. Bir kere yapılacak işin var mı diye sormadılar ki 9 ay boyunca kayınvalidemin bir tencere corbası pişmedi evde. Aksine olanı da yediler. Su ictikleri bardağı bile mutfağa goturmekten acizler.

5)bir kere yine geldiler ben mutfakta yemek yapmaya calışıyorum bi taraftan bebeğin ihtiyaclarını da karşılıyorum. Eşim ablasına ‘abla yardım etsene masayı falan hazırlarsın ’ dedi ablasının cevabı ise ‘iki tabağı masaya koyamıyor mu ’ ben onlara gittiğimde surekli mutfaktayımdır yardım ederim Asla da cekinmem onlardan da teklif beklemem yapım bu. Doğumdan once k.v ameliyat oldu karnım burnumda gittim yemek de yaptım yedirdim de elimden geldiğinde evini de topladım misafirini de ağırladım. Ama doğumdan sonra aynı ilgiyi ben onlardan gormedim.

6) ablası bana 15 gunluk lohusa iken surat asmaya başladı. Eşime sordum bişi mi oldu diye eşimin de haberi yok nolcak bişi olmamıştır dedi. Sonradan ben sorunca ‘sen işte bebeği kacırdın bizden, gelince sevemiyoruz el gibi bakıp bakıp gidiyoruz bir yelek bile giydiremiyoruz hastaneden geldiğin gun bana bi dk ablam geliyor dedin falan filan dedi bi de bunları hemen soylemeyelim bekleyelim lohusasın sutune bişi olmasın diye 15 gun bekledik dedi.

7) bunları duyunca ben şok zaten. Benim bilerek isteyerek yaptığım bişey yok abla yanlış anlamışsınız siz. Yuzum duşuk asık olabilir ama sizle alakalı değil bebeğe alışmaya calışıyorum geceleri uyumuyorum yorgunum ondandır ama yine de kırıldıysanız bile ozur dilerim dedim. Olabilir insan kırılmış olabilir diye duşunerek iyi niyetle ozur bile diledim. Bu surecte eşim hep yanımdaydı bizim bi hatamız yok onların bu yaptığı terbiyesizlik 15 gunlukken soylenir mi bu ablamla konuşcam o da senden ozur dilesin falan dedi. Bu arada bebeğim sarılık oldu bir gun hastanede kaldı ve ilk bir ay her hafta hastaneye gittik idrar yolu enfeksiyonu oldu antibiyotik iğne, şurup vs kullandık. Bu surecte de kimse yanımızda değildi.

8) bir gun patlama noktası yaşadım ve eşime 5 sayfa Mektup yazdım ailesinin neler yaptığını, benim ne hissettiğimi, sucum yokken ozur dilediğimi ama onun ablasıyla konuşmayıp ablasının benden ozur dilemediğini, buraya yazmadığım bi kac şeyi de ekledim. Benle konuşmadan ablasını aramış ‘boyle boyle sen haksızdın ben senin de ozur dilemedini bekliyorum ’ demiş ablası ise ‘ o benden ozur diledi biz konuyu kapattık ozur falan dilemem ’ demiş ki gercekten de dilemedi.

9)şuan hastayım, k.pederimde hastanede cumartesi gunu onun yanına eşim gitti orda kalcaktı. Annemleri aradı hastayım gelir misiniz diye geldiler sağolsunlar cumartesi gece yanımda kaldılar. Pazar gunu işleri olduğu icin eve gitmek zorundalardı. eşim annesiyle ablası gelince gelcekti. Ablasıyla annesi de uyuşuk insanlar. Eve geldiğinde akşam 6ydı. Eşime dedim ki annen buraya gelsin isterse. Gelince kalır bana yardım eder en azından diye duşundum. Ama geldi yedi icti ve eve gitti. Eşim bi de onu eve bırakmaya gitti. Annesine gitme kal burda evde ne işin var dedim. Evde kedi var onun yalnız bırakamazmış. Lafa gelince torunu ozluyoruz şoyle seviyoruz boyle seviyoruz diyorlar ama benim bişeyim olduğunda işe yarayacaklar diye odleri kopuyor. Geldiğinde de zaten yemeği ben hazırladım cayını ben koydum cocukla da ben ilgilendim ama hasta olan da bendim.

Bunların ustune her gece gece surekli uyanan ve bu gece 2.30da uyanıp 6.30a kadar uyanık kalan bebeğim olunca gece gece cıldırma noktasına geldim. Psikolojimin bozulduğunu tukendiğimi hissediyorum. 9 aylık bebeğe gecenin bir yarısı ‘ niye surekli uyanıyosun ’ diye bağırmaya başladım. Oysa ne cok dua ederek isteyerek yapmıştık onu. Hamile olduğumu oğrenince nasıl ağlamıştım. bağıran bir anne olmak istemiyorum cunku o cok masum bu sefer bağırdığım icin ağlıyorum. Ama cevremdekilerin anlayışsızlığı, yardım etmeyişleri, beni daha cok dibe itiyor. Bebeğim 6. Ayından sonra boyle oldu ilk 6 ay cok guzel uyuyordu sorun yoktu ama 6. Aydan sonra geceleri saat başı bazen yarım saatte bir uyanmaya başladı. Bedenim, beynim cok yorgun.

Cok uzun yazdım farkındayım, okuyanlara teşekkur ederim. İcimi dokmek istedim. Yargılayacak olanlar lutfen konumdan uzak dursunlar zaten dipteyim sizin yargısız infazlarınızla uğraşmak istemiyorum.

duymak istediğim şey ‘benim gibi olan anneler tarafından anlaşılmak ve teselli edecek bir kac guzel cumle ’.