Anlatmaya utanıyorum. Akşam kızımla ilgili akıllara zarar bir sorumsuzluk yaptım. Nasıl yapabildim bilmiyorum anlam veremiyorum ne duşunuyordum ki o an hicbir fikrim yok asla benlik olmayan bir hata yaptım ve icim icimi yiyor cok suclu hissediyorum. Eğer yazıp icimi dokmezsem rahatlayamam uyuyamam bugun.

Akşam yemekten sonra uyuklamışım biraz salonda kızımla ilgilenirken. Uykumun arasında eşim alt sokakta oturan arkadaşımıza gitmesi gerektiğini soyledi işle ilgiliymiş. Telefonu da alıyorum dedi. Kendisinin telefonu kırıldı dışarı cıkarken cok lazımsa benimkini alıp gidiyor. Tamam git dedim gitti.
O cıktıktan 10 dk sonra kalktım kızım sut istedi baktım bitmiş. Market evin hemen karşısında alıp geleyim dedim kapanmadan. Gece de sut icmeden uyumaz cunku.

Ama baktım ki eşim anahtarı da almış ve yedek anahtar yok yeni taşındık bu eve daha yaptıramadık bana anahtar. Napsam diye duşundum. En son yapacağım şeyi yaptım. Kızım yazın ortalarından beri sorunsuz dış kapıyı acabiliyordu. Hatta zil caldığında hep kızım koşar kapıya ille kendisi acar. Acamadığı hic olmamıştı. Tehlikeli olabilecek odaların kapısını kilitleyip kızıma "bebeğim aşağıya birşey duşmuş onu alıp geleceğim, zile bastığım zaman kapıyı ac tamam mı?" dedim. Markete gideceğim desem peşimden gelmek ister cunku. "Hıhı" dedi bunu bir oyun gibi algıladı. Biraz da eşimin cok yakında olmasına guvendim. Sutu aldım apartmana girdim zile bastım bebeğim ben geldim hadi ac kapıyı dedim. Geldi hemen ama kapıyı acamadı yaptığım hatanın buyukluğunu o an anladım dehşete duştum.
Kızımı telaşlandırmamak icin "tamam kızım ben acacağım kapıyı hadi sen odana git kule yap bana legolarla" dedim "hıhı" dedi yine. Ben de 5 dk hemen eşimden anahtarı alıp geldim kızım sorunsuz bir şekilde legolarıyla oynuyordu. Bu sırada da apartmanda henuz tanışmadığım bir komşu olaylara tanık oldu "yani iyi cesaret sizdeki" dedi. Gercekten hayatımın en buyuk aptallığı bu olmalı. Ya cok kotu hissediyorum. Belki de anne olması gereken son insanım ben. Off ağlamaktan helak oldum... Herkes zaman zaman hata yapar mı? Sizce kendimi affetmeli miyim? Eşim kendisini suclu goruyor. Anahtarı bırakmayı unutan benim diyor ama hayır, ne olursa olsun bu yaptığım kabul edilemez.