19 yaşındayım. Guzel değilim elimden geldiği kadar bakım yapıyorum. Kimi sevsem ya baskasiyla cikti ya da baskasini sevdi. Cok mutsuz ve yalnızım hayat cok sıkıcı. Şimdi bana derslerine bak doğru kişiyi bulacaksın diyeceksiniz. Ders ders nereye kadar? Tamam ona da calışıyorum ama doğru kişinin karşıma cıkacağına dair hicbir inancim kalmadı. Etraf serseri ve ş*refsiz kaynıyor. Bu yuzden değişmeye karar verdim, kimseye guvenemiyorum. Pozitif olmak da inanın hicbir işe yaramıyor. Insanlar nasıl sevip seviliyorlar hayret ediyorum. Ben niye beceremiyorum?