Hayirli, guzel sabahlar kızlar
Belki de zilyon kere yazılmış bir konuyu ben de yazacağım affola.
Eşimin bir is değişikliği durumu var. Su an benim annemlere yakın oturuyoruz. Yakın derken aynı semtte, bir otobus uzaklığında,onun ailesine iki arac. Benim ailemle goruşme sıklıgimiz ile onun ailesiyle goruşme Sıklığimiz neredeyse aynı. Belki minik bir tık Yakınlıktan dolayı annemler ile fazla goruşuyor olabiliriz ama bariz bir fark yok.
Esimin yeni işi ta-tam annesigile yakın.:d
Aslında is değişikliği onun icin şu an muthiş bir şey. Tam istediği pozisyon ve şirket. Ama is yerine yakın yerlerin kirası inanılmaz ucuk, yalnızca annesigile yakın olan kısım dışında.
Eşim tek erkek evlat, bu kadar yakın değilken bile en ufak işlerinde bir ton yola onu yap, bunu al, bunu getir vs diye cağırıyorlar. Yakın olsak tahmin edemiyorum başımıza gelecekleri. Kızlarını is konusunda hice sayıyor yani erkek olduğu icin ana babasından tek sorumlu odur. Yaşasın ata erkil toplum. Ayrıca kayinvalidem inanılmaz kaprisli biri. Haftada bir zor dayanıyor, bazen dayanamıyor tartışıyordum. Dun eşime oraya taşınmak istemediğimi soylediğimde cılgın tepkiler verdi
Bunca zaman senin ailene yakın oturduk, gıkımı cıkarmadım vs. E cıkarmazsin tabi benim ailem hicbir şeyimize karışmaz ki. Maddi manevi acığımız kapatmaya uğraşırlar hala. Kimseden cok bir beklentim yok ama annemlerle kıyaslamasını da istemem acıkcası. Zira uzaktan yakından alakaları yok. Benim ailem yas ortalaması olarak da bize yakın olduğu icin şen şakraktirlar, eşim dahil eğleniriz birlikteyken. Onun ailesi 60 yaş ustu ve inanın ruhum daralıyor, konuşulan tek şey para.
Neyse sonuc olarak konu bir şekilde kapandı ama beynimde donup duruyor.
Tavsiye istirem ) Teselli aynı zamanda. Veya bir cikis yolu, taktik ne varsa. Okuyan herkese teşekkur ediyorum.