Guzel gunler sana gelmez, sen onlara gideceksin demişti yazar, İki sene once mezun olup eve geldim.Yurt yaşantım bitmiş evde ailemin yanında buldum kendimi.Dedemiz yatağa bağımlı oldu o ara, dede cok sakin bir hastayken babanede alzheimer,demans,parkinson bir cok hastalık beraberinde gelince oda yatağa bağımlı oldu.İkiside bezleniyor ve yemek yediriliyor. Babane surekli bağırıyor(hastalığından dolayı), Oyle boyle derken aileme yardım edeyim zaten evde 3 kişi yaşıyoruz babam işe gidiyor derken bizden başka kimseleride yok(cocukları olmamış)duşuncesiyle hem kpss calısırım hem hasta bakarız dedik.Oylede devam ediyor.Ama tam kendime vakit bulacağım derken yemek saati geliyor, ders calışacagım bu sefer bez alma saati geliyor.2 senedir bu rutin devam ediyor.Ben bundan yakınmıyorum.Hayat bir şekilde gidiyor cok yoğun olsada.strese girsekde. Yaşadığım yer cok kucuk bir ilin koyu, yapacak hic bir şey yok,merkezindede hic bir aktivite yok.Kpss calışmak istiyorum programlar hazırlıyorum 1 gun sadık kalıyorum planıma ertesi gun cop oluyor.Bu surecte 53 kilodan 61 kiloya cıktım.Evde stres oldukca mutfaga gidiyorum.Annemle yuruyuş yapalım diyoruz. İnanın koy oyle bir yerki yuruyecek alan yok.evde egzersiz denedik kilo veremedik.1 kilo ancak gitti.Anlayacagınız bir arkadaşım olsa ona anlatırım. bir erkek arkadasım vardı bu surecte yani 3 yıldır oda hayatımdaydı ama oda memleketine donunce iletişim kopukluğu yaşadık.Beni arasa bile mesaj yazsa bile evdeki durumları sormadı . Benim derdimi bilmiyor.Başta anlattım ama Sonra baktımki boşuna anlatıyorum artık hic bir şeyi paylaşmıyorum.Merakta etmiyor. Onunlada tartışıyoruz. Anlayacagınız kendimi toparlamalıyım. Ama NAsıl ? Bir kanal actım kendime kpss ile ilgili videolar yukleyecegım Youtubeda para kazanmakda ne zormuş. Gercekten nereden tutsam elimde kalıyor. Allah sizdende razı olsun. Bazen o kadar guzel yorumlar geliyorki. Bir nebzede olsa rahatlıyorum. Kendinize İyi bakın