Selam kızlar fikirlerinize o kadar ihtiyacım var ki.. Ben 26 yaşındayım 2 yıllık evliyim. Bu iki yıl benden o kadar cok şey aldı goturdu ki anlatamam. Eşim tam bir anne kuzusu onların dizinin dininden ayrılmak istemiyor ve ben ailemi,mesleğimi, işimi,cevremi kilometrelerce uzakta bırakıp eşime guvenip evlendim. Bu şehirde hic sosyal aktivitem yok kimseyi tanımıyorum akrabam hic kimsem yok Dışarı cıkıp gezmek istedim komşuluk etmek istedim ama kv denen kadın tek başına gezemezsin birilerine gidemezsin bu devirde vs diye eşimi doldurdu oda musait zaten. Anlayacağınız eşim cıkarırsa evden cıkıyorum ve bu gezilerin sonu annesinde son buluyor. Ilk başlarda zamanla oturur oda alışır evliliğe diye duşunuyordum ama değişmedi. Rahatsızlıklarımı dile getirince kavgalar artmaya başladı ve dozu artık katlanılmaz durumda. Psikolojik şiddetin seviyesini anlatamam sizlere aşağılanma, hakaret, değersiz hissettirme... Boşanmak istiyorum bana bunları yapan bir adamı sevmek ne kadar doğru diye duşunuyorum, boşanırsam mutlu olur muyum bilmiyorum ailem arkamda durmaz eminim ama benim mesleğim var her şekilde iş bulup hayat kurabilirim bana yardım edin lutfen