Gercekten canımdan bezdim . Beş yıl aynı şehirde ama uzak oturdum. Cocuk doğdu ise girince bakar dedim yakın oturdum ama artık bırakın yakın oturmayı gormek dahi istemiyorum. Oyle yılan bir kadın ki. Evime gelir dağınık olmasada acık arar ama guleryuzluymus gibi davranır. Demin oturmaya gittik eşimin akrabaları geldi şehir dışından. Eltim de var. Meyve yiyoruz kızıma elma kestim kızım 2.5 yaşında. Kızımın elinden aldı anası hic guzel kesmemis dedi bida kesti. Laf sokmasa olmaz. Hamileyim iyice artık sinirim bozuldu. Diğer eltim bsy yapmaz diye hep laf eder onu gordumu ondan iyisi olmuyor . Ayva kesti herkese soruyo yer misin diye oturduğu yerden beni es geciyo. Sormuyo bile. Daha bunun gibi surekli laf sokmaları oluyo. İki kere tartstik. Surekli de tartsamam ki. Bıktım yaaaaa ne bicim bir kadınmış iki gelin gitmiş bundan kaynım iki kere boşanmış. Eşimin ailesinden babam haric hicbirini sevmem hepsi nankor. Tasincam istemiyorum bunaldım