Oncelikle herkese merhaba.
Konu aslında annem ve bunu birileriyle paylaşmam gerekiyor. Umarım beni can kulagiyla dinler gercek samimi cevaplarinizla dusuncelerimi zenginleştirirsiniz. Simdiden cok ama cok teşekkur ederim!

Benim annem nufusa gore 70 yaşında olan tam bir anadolu kadını ve her anadolu kadını gibi eskiden cok feci seyler yasamış.. bunlar oyle seyler ki bugun dusunemeyecegimiz seyler... ve bu benim kalbimi cok acitiyor.
Annemin dun ki anlattıkları yani duyduklarım beni bırakmıyor. adeta ruhuma oturdu ve bir sekilde ben annemin yasadiklarini islemek istiyorum ve kitap yazmaya karar verdim. Nasıl olacak bu hic bilmiyorum yarim turkcemle. (cok hata yapıyorum yazarken)
Istegim oncelikle annemi bir psikologa gonderip, yasadigi travmaları ele alıp, sureci onunla konuşup (ben de zaten psikoloji okuyorum) bir kitap haline getirmek ve annemi sifalandirmak. Anneme gelecek olursak: dilim tutuluyor gercekten. ataerkil bir toplumda kadinlarimizin yasadiklari beni cok uzuyor. Annem 14 yaşında, babasının kumar borcu nedeniyle kuzenine veriliyor hic haberi olmadan, dugun edilmeden filan ve gerdek gecesi korkuyor, ne yasadigini anlayamıyor hatta odadan kaciyormus .. o kadar sanlayamiyormus ki olanları, acaba babamla abim ne der bana simdi diye de gecirmiş aklından. ağlamak istiyorum!!!! cok kotuyum gercekten bunları benim annem yasamış. annem adeta travma gecirmiş ve ben onun sesini ve tum ezilen kadınların sesini bir sekilde duyurup belki biri okurda toplum degisir diye umut ederek yazmak istiyorum. anneme bu konuyu actigimda ( bu arada da annemin okuma yazması yok ) cok sevindi. kendi halinde o kadar melek gibi ve o kadar iyi niyetli bir insan ki. onca yasadigi seye rağmen hala dimdik ayakta aklini yitirmeden. ve hatta yasadiklarina siir bile yazan kadın okuma yazma bilmeden HEPSI HAFIZASINDA KAYITLI.... 70 yaşında olmasina rağmen her konu acildiginda soyler siirlerini.. o kadar kalbe dokunuyor ki.. Ve bu kitap mevzusunu duyunca valla yap dedi, cok isterim dedi. insanlardan ilgi ve sevgi gormeyi cok seviyor zavallım, onu unlu etmek istiyorum. sevinsin. ne cocukluğu ne gencliği oldu bari yasliliginda cocuklar gibi sen olsun.... fazla detay vermeyeyim ama yasadiklari cok fena, bir suru cocuk doğurmalar, hamileyken babamdan şiddet gormeler, sonra gurbete gelen babamdan yıllarca ayri kalması, gurbette cektikleri... off bilemiyorum ama ben bu olayı yazarak sifalandirmak istiyorum hem annem, hem kendim hem ailem icin ve hem de bu olaydan ders alınması icin toplumla paylaşmak istiyorum. sizce nasıl bir fikir yoksa cok mu ucuyorum? cok mu hayalde yasiyorum? sizce bu istegim gercekleşebilir mi?? Kitapevleriyle goruşmem lazım elbette ama nasil yapicagimi da hic bilmiyorum. Umarım bir yolunu bulurum. Fikirleriniz, onerileriniz veya samimi yorumlariniz icin cok teşekkurler şimdiden.
ve son olarak yazım hatalarım icin kusura bakmayınız lutfen

sevgilerimle...