Herkese iyi akşamlar.
Yaklaşık 1 senedir ilişkim var, arkadaş ortamında tanıştık kendiliğinden şekillendi ilişkimiz.
Nasıl anlatacağımı tam bilmiyorum, hatta bunları duşunduğum icin kendimden utanıyorum ama birileriyle paylaşıp fikir almam gerekli.
Erkek arkadaşım cok merhametli, sadık, sakin, sevgi dolu biri. Hayatımda kimse yokken istediğim, duşunduğum kişinin tam olarak karşılığı. Beni cok seviyor, cok saygı duyuyor bana karşı. Mesleği var, evi arabası keza oyle. Tam bir beyefendi diyebilirim, sadece bana değil cevresindeki herkese karşı saygılı ve hoşgorulu. Bende ikinci universitesini okuyan ve aynı anda calışan bir kadınım.
Her şey boyle iyi gitmiyor tabii ki. Iliskimizin basinda cok mutlu ve heyecanlı olsamda bir zaman sonra cok farklı duşunceler aklımı kurcalamaya başladı. Şoyle ki bana erkek arkadaşımın dış gorunuşuyle ilgili cok yorum geldi, arkadaşlarimdan, hocalarımdan herkes bana onun bana uygun olmadığını soylediler başta asla umursamayıp yoluma devam etsem de bu soylenenler sıklaştıkca acaba mı demeye başladım.
Erkek arkadaşımın tarzı ve giydikleri aynı şekil rahatsız etmeye başladı beni. Ben gunluk hayatımda da oldukca ozenli giyinir makyajsız dışarı cıkmam ama erkek arkadaşım ozensiz, eline ne gelirse giyinen rahat tiplerden. Soylemeye cekiniyorum kalbi kırılır diye ama spora giderken ne giyiniyorsa onunla geziyor, ben topuklu ayakkabılarlayken o eşofmanla, rengi solmuş sweatle geziyor. Başka kıyafeti olmamasından değil asla ozensiz oldugundan.
Arkadaş ortamımızda kahkahalar havada ucarken fark ettim ki erkek arkadaşımla gulmuyoruz. Ben anlatıyorum en buyuk tepkisi tebessum etmek oluyor, yanimda kahkaha attığı sayılıdır. Mizac olarak cok gulmuyor evet ama birlikteyken eğlenemiyoruz. O daha cok mum yakayım romantik dakikalar yaşayalım tarzı yaklaşırken ben geyik yapalım eğlenelim modundayım ve burda da cakışıyoruz.
Gunluk buluşmak istiyor, cok fazla ozluyor beni. Normali bu mu bilmiyorum evet birkac gun bulusmayinca bende ozluyorum ama daha beni eve bırakırken uzulmeye basliyor ve bu bana cok garip geliyor. Ben mi az seviyorum o mu cok bilmiyorum.
Onun isteği 1 seneye evlenmek ama ben kendimi asla evliliğe hazır hissetmiyor en az 5 senem oldugunu dusunuyorum, daha kariyer odaklı yaklaşıyorum. O ise olduğu noktadan memnun tamamen keyfi bir şekilde belki doktora yaparım diye duşunuyor ama asla cabası yok .
Genel olarak sorunlarımızı anlatmaya calıştım ama asıl sorum şu ki ben aşık degilim erkek arkadaşıma, sonsuz bir sevgim ve saygım var onu uzmek kırmak en son isteyeceğim şey ama bu bir yuva kurmak icin yeterli mi?
Beni sevdiğinden tamamen eminim, bir daha bu kadar sevileceğimi de sanmıyorum ama bizi rahatsız eden noktalarımız torpulenebilir mi?
Erkek arkadaşıma kalsa ilişkimiz gayet guzel bunlarda kesinlikle hallolacak sorunlar ama benim aklım karışık, ona haksızlık yapmakta istemiyorum. Yorumlarınızı ve fikirlerinizi bekliyorum