Merhaba hanımlar. Ben insanları seven ama asla guvenilmeyeceğini duşunen biriyim. Yani bana gore en iyi insan bile dedikodu yapıyor ya da cıkarlar catıştığında once kendini duşunur. Bu sebeple yakın arkadaşlarıma bile bazı şeyleri asla anlatmam ya da değiştirerek anlatırım. Gecenlerde arkadaşımla otururken biraz fazla acıldım sanırım. Daha once anlatmadığım şeyleri anlattım ozel hayatım ya da aile hayatımla ilgili. Ve bu şuan beni cok rahatsız ediyor. Daha once bu hissi bir arkadaşımda da hissetmiştim. Boyle olunca soğuyorum sanki cok icli dışlı olmuşuz gibi geliyor ya da sahiplenilmişim gibi falan. Konuştuğum arkadaşım duygusal ve muhabbeti iyi biri ama hırslı da biri. Yani ego sorunları var ve hırslandığında başka birine donebilirmiş gibi geliyor. Ben insanlarla sadece eğlenip gulmek ufak birkac dertten bahsetmek istiyorum ama boyle olunca da hicbir şeyini anlatmıyorsun,kapalı kutusun falan deniyor. Sizce duşuncelerim doğru mu yoksa bunu aşmalı mıyım?