Tam bitti artık benle uğraşmaz diyorum bitmiyor... 2 yıllık evliyim zaten ilk 1 yıl en ust seviyede olmak uzere zehir etti evliliğimi. Aslında gecen gun baştan sona bana yaptıklarını yazmıştım burda konu olarak acacaktım. İcimi doktum sonra sildim cunku cok fazla uzun oldu.

Ben eşimle evlenmeden once yan dairelerinde oturacağımızı soylediğinde ona şunları soyledim;
Bak duyuyoruz gelin kaynana yakın olunca huzur olmuyor, beklenti artıyor. Ben sana baştan soyliyim. Her gun zırt pırt girip gelmem haftada en fazla 2 kere bi orda yeriz bi bizde . Ekstrem bi durum olur bir gun fazladan bir gun eksik olur. Her gun annenin evine rutin temizliğe gitmem ihtiyacı olursa tabiiki de yardim ederim. Eşimin bana dediği, aynen haftada 1 orda yeriz onların da gonlu olur, haftada bir de biz cağırırız. Temizlik de anca bayramda seyranda ya da buyuk bir temizlik olur beraber yaparsınız hatta o saba yardımcı olur aksine dedi. Ben de yok ben kendi işimi yaparım ona da ihtiyacı olduğu surece yardim ederim dedim.

Peki ne oldu evlendik her gun her akşam orda olmamızı ancak yatarken evimize gecmemizi istediler. Bir gun gitmesek laf yedik erken kalksak laf yedik, nereye diye. Onun evinde yemek pişirmemi evini temizlememi istedi. Ama bunların ayrıntısını yazsam daha neler neler... bu dediklerini yapmadığımızdalaf yedik, hakaret yedik eşimle. Buyuk bir tartışmamızda bana, sen bu evin de işini yapmak zorundasın diyince ve başka hakaretler de olunca en sonunda patladım, ben kimseye hizmet etmek zorunda değilim benim yaptıklarım mecburiyetten değildir ikramımdır, ben istersem ancak yaparım hizmetimi size. Bana şart koşamazsınız dedim. Bu olaydan sonra da bircok olay yaşandı en son 4 ay iyidik eskiye gore. Yine laf sokmaları olsa da azamiydi. Şu 1 aydır yine başladı. Her gelişinde eski konuları acıp acıp beni oğlum aldattı ben boyle olacağını bilseydim engellerdim bu iş olmazdı diyip diyip duruyor. Yine guzellikle cevap verdim doğrudur ben eşimi uyardığımda bana hayır senin dediğin gibi olmaz benim ailem her gun bir arada olmak ister deseydi ben de kabul etmezdim ama olan oldu artık boşver herkes herkesin huyunu az cok anladı kapatalım bu konuları diyordum. Bir dedim iki dedim uc dedim her yanıma gelişinde aynı şey, bi yerden konuyu acıyor eskilerden, ben boyle olacağını bilsem engellerdim engellerdim... Dedim artık ben de cok meraklı değildim, bana hayatım boyu duymadığım hakaretleri ettin, aşağıladın, ailemi beni ağlattın bizim psikolojimizi bozdun, dedim. Benim babamın psikolojisini bozdun dedim. HÂl ben ne yaptım sacını mi yoldum diyor. Dedim sacımı mi yolman gerek psikolojik olarak beni mahvettin dedim. Bana dediği psikolojin cok mu duzgun du de bozuldu? İyice tepem attı. Arkası geldi, yanından kalktım başka odaya gittim. Geldi yanıma,dedim benimle bu şekilde konuşacaksan gelme bu eve benim yanıma. Diyor oğlumun evi gelirim. Oğlun varken gel o zaman, ayrıca bu ev bi tek oğlunun değil oğluna benim evim dedim. Yok gelirim de ederim de gider misin dememe rağmen konuştu konuştu bayağı bi oyle gitti. Bana ettiği hakaretler de az buz değil. Artık nasıl bir tavır alıcam napıcam şaşırdım kaldım, saygısızlık etmek istemiyorum ancak karşılık vermeden de duramıyorum sinirlerimi yıprattı. O kadar cok mevzu var ki surekli beynimde donuyor. Tam iyiken ufacık kotu bir durum yaşasak hepsi film şeridi gibi gozumden beynimden geciyor. Atamam oldu ve 1 ay sonra taşınıcaz inşallah, ozellikle psikolog falan varsa aranızda bu insana nasıl karşılık vereyim bi yol gostersin.

Onyargılı davranarak yorum yapmayın lutfen, eğer yazdığım herhangi bir şeye olumsuz bir yorumunuz olacaksa neden boyle yaptın diye sorup cevabına gore devam ettirin. Yaşadıklarım benim karakterime gore cok ağır şeyler. Benim babam iş yerinde mobbinge uğradığı icin psikiyatrik tedavi gordu, hastanede yattı. Yani duygusal yonumuz fazlaca ağır basıyor ve kaldıramıyoruz.