Merhaba arkadaşlar. Hemen konuya gecmek istiyorum ve fikirlerinizi bekliyorum.
Eşimle 5 yıllık evliyiz bir cocuğumuz var.
İkimiz de calışıyoruz. Ama o daha ust bir gorevde calışıyor ve benden sonra eve geliyor.
Cok calışıyor ve işini cok onemsiyor.
Ona ve yaptığı işe Saygı duyuyorum ve sorun cıkarmamaya calışıyorum.
Benim yaşadığım yerde ailem yok onunda ailesi yok işi icin başka bir yerdeyiz.
Orneğin gec geliyor ev işlerine yardım etmiyor tum ev işleri yemek cocuk bende ve o yoruluyor diye pek birsey dememeye calışıyorum.
Ama zamani olduğunda da bana hic yardım etmiyor. Kendi dağınıklıginida toplamiyor.
Bende dinlensin diye evde mutlu olsun diye sessiz kalıyorum arada bir soylesemde hicbir işe yaramıyor. Yardımcı almıyorum alamamda.
Bu ozellikle bu işe başladığından beri boyle.
Kendimi doldurmamaya gayret ediyorum.
Ama asıl sorun şu: Burada kimsem yok ve onunla zaman gecirmeyi ozluyorum ama elinde telefon ki zaten arayan oluyor işle ilgili 9 10 farketmiyor ya internette haber iş VS..
Verimli bir zaman gecirmek yok bir elini tutayım guzel bir soz soyleyeyim yok.. Premses gibi demeyin gercekten insan sevildiğini duymak romantik zaman gecirmek İstiyor..
AZ once balkonda oturuyorduk ve tum gun neredeyse hic goruşmedik eve geldik balkonda başbaşa oturuyoruz hava mis gibi.
Elinde telefon yorgun yorgun sanki iki arkadaş gibi. Birsey soruyorum 10 saniye sonra cevap veriyor. Ya da duymuyor ya da onemsemiyor.
Bende aynısı yaptım sonra dayanamayıp soyledim.
'Yani insan sevgili iken yaptıklarını evlilikte de bekliyor diye bir el tutmak bir goz goze bakmak.' Ben boyle diyince kızdı başka şeyler soyledi iş yerinde mutlu değilim (ki işini severek yapıyor) eve gelince de ben surat aşıyormuşum mutlu olmuyormuş evde de gibi. Cok kırıldım zaten oda gidip yattı.
Bunlar cok enerji isteyen şeyler değil ki.. Sadece insanın icinde olucak ben sevilmeye aşık olan bir insanım. O ise artık asker arkadaşım modunda.
Bu durumdan nefret ediyorum.
Kendimi Yanliz hissediyorum.
Onemsememeye calışıyorum.
Ama kendimi onun icin artık ozel hissedemiyorum.
Fikirlerinize ihtiyacım var.