Kızlar selam,

Sinirimi atmaya yine size geldim.

Daha onceki konularımı hatırlayanlar benim hayatımı da hatırlarlar..

Şimdi ki işyeri sorunum şu ki; bir arkadaşımızın (cook iyidir, cok severim) bebeği oldu, herkes para verecek ve altın alınacakmış..

Su an ki personel sayımız 10 ben dahil. (bizim birimde), yani para toplayan kişi sayısı da 9.

Herkes 200 lira veriyormuş. 1800 liraya cumhuriyet altını mı ne alacaklarmış, bundan onceki tum cocuğu olanlara da boyle takılmış.

Bende durumum musait değil, maaşı alınca ben ayrıca hediyesini alırım dedim, niyetim takım almak ucuzundan.

Hepsi birden oyle olmaz biz ayarladık vs demeye başladılar ki ağlayacaktım o an.

Bende durumum musait değil bu parayı veremem evet X i bende severim ama elimden gelen bişe yok şu an dedim.

Olay uzadı da uzadı. Şoyle yap boyle yap borc al bilmem ne gereksiz soylemler bende ağladım yerime gittim.

Sonra gelmişler noldu neden ağladın buyutecek ne var cocuk muyuz diyorlar.

Bende cocuk olmadığımı, hesabımı benim bilebileceğimi ve 200 tl yi vermemin mumun olmadığını, maaşı alınca bi takım alıp hediye edeceğimi soyleidim.

Ben ayrım yapıyormuşum, onlara hic birşeyde uymuyormuşum bi de azar işittim.

Hayır eziyorlar beni acık acık farkında değiller. Soyluyorum anlamıyorlar. Zaten samimiyet kurmuyorum en son beni ayakkabım ve hırkamdan dolayı aşağılamışlardı ve ondan beri kırgındım onlara. Şimdi yine beni ezikleyip yerin dibine soktular.

İnsanlardan nefret ediyorum artık ya. Durumunu izah ediyorsun yine anlamıyorlar. Hayır napayım nasıl sokayım kafanıza anlattıklarımı bilmiyorumki..

Patron da dahil oldu bu olaylara, ben ağlak gucsuz oldum tabi herkesin gozunde. oyle işte...