Merhaba yine dertliyim maalesef
Kasımın 20 sinde cok sevdiğim kuzenimi kanserden kaybettim (22 yaşındaydı 6 yıldır surekli gelen hastalığı defeden buyuk bir savaşcıydı,ondandır beklediğimiz bir olum değildi)
Uzerinden az bir zaman gecti ama ben duşundukce ağlamayı gectim,yaşayamadıklarına uzuluyorum kendimi aşırı yıpratıyorum onu da gectim,ben de o hastalığa yakalanırsam nolcak demeye başladım,ikiz cocuklarım var,onlara kim bakara kadar duşunuyorum
Yastan dolayı yoruldum yıprandım bağışıklığım coktu,soğuk algınlığı geciriyordum ama dun gece olecek gibi nefes darlığı yaşadım acile gittik zaturre başlangıcı enfeksiyon var ciğerlerde dedi ilaclar serumlar vs verdi bugun birkac saat iyiydim sonra yine coktum
Bu hafif hastalık da bile (ağır geciriyorum ama bircok hastalığa gore cok hafif bir hastalık) cocuklarıma bakıp ağlıyorum,olursem nolcak diye Dun gece acil dr u bi goğuse gorun sonra dedi,Daha hamileyken de dr um ciğerlerinden dolayı bir tedavi gecirdin mi demişti,yok dediğimde doğum sonrası tedavi ol demişti ve ben bunu bugun hatırladım cocuklarım erken doğunca kuvez donemi ve sonrası derken unuttum gitti,Ya ciddiyse deyip dunden beri kendimi yedim.
Biraz toparlandığım gibi zaten giderim de olum acısı nasıl gecer bu psikolojiden cıkar mıyım var mı boyle acılar yaşayıp benim gibi olanlar,nasıl atlattınız