kızlar selam. son zamanlarda kendimi yalnız hissetmeye başladım. yaş oldu 26, bugune dek elle tutulur bir şeyler olmadı gonul işlerimde. ben de pek ısrarcı olmadım bu konularda, yalnız olmak, dertsiz olmak daha cok işime geldi. zaten okuldu işti oturtana kadar, kendi maddi ozgurluğumu kazanana kadar gozum pek başka şey gormedi. pek kolay kolay da etkilenmiyorum insanlardan. cok kolay bir karakter değilim. kendimden bu kadar bahsettim, şimdi gelelim benim sıkıntıma.

yaklaşık bir bucuk ay once falan internetten biriyle tanıştım ve bir ay once falan buluştuk. ilk buluşmada ben de bişey hissetmedim, o da. 1 hafta hic konuşmadık sonra ben başka bir bahane ile konuşmaya başladım o da hic geri cevirmedi. biz 2 kere daha buluştuk, bu buluşmalar normal kahve icme şeklinde oldu. fakat birlikte bayağı guzel zaman gecirdik. en son buluşmamızda da yarın da goruşelim şeklinde ayrıldık. fakat hava aşırı yağmurlu olduğu icin buluşmadık, ertesi gune kaldı. sabahtan plan yaptık fakat akşam iş cıkışı goruşur muyuz diye tekrar sorduğumda bana, evde iş yaptım bir yere cıkacak halim kalmadı şeklinde yanıt verdi ve beni ekti.

bozulsam da pek belli etmedim, aradan bir hafta gecince bir pazar akşamı mesajlaşırken napıyosun ne diyorsun muhabbeti sırasında otobuste olduğumu soyledim. o da bana, kahve ısmarlayayım diyeceğim ama uzak kalabilir dedi. ben de zaten musait değildim. ertesi gun ben buluşmayı teklif ettim ve tek satır yanıt vermedi. bu esnada whatsappta cevrimiciydi ve tanıştığımız arkadaşlık sitesinde de online olduğunu gordum. saatlerce yanıt vermemesi uzerine dayanamayıp patladım. dedim ki ya sadece tek satır yanıt yazacaksın, buluşmayacaksan da buluşmayacağını soyle sorun değil dedim. derdin ne akşam akşam diyerek tersledi ve beni engelledi. ben de bayağı sinirlendim ve başka bir yerden mesajla bayağı saydırdım. senden hic etkilenmedim zaten, bravo karakterine işine gelmedi engeli bastın falan dedim. hic yanıt vermedi.

buluşma sırasında cok sıcak davranan insan ne oldu da boyle yaptı anlam veremedim. bu iş bitti beni engelledi zaten, haksız bir şekilde. sık sık o arkadaşlık sitesinde online oluyor goruyorum. aradığını bulur mu bilmiyorum ama sizce verdiğim tepki yanlış mıydı? ben olması gerekeni yaptığımı duşunuyorum. bir yandan da acaba boyle olmasaydı bu arkadaşlık ilişkiye doner miydi diye sormadan edemiyorum kendime. cok uzun zaman sonra bununla olabilir dediğim insanla boyle olduk. ama beni insan yerine bile koymayan birine ne denebilirdi ki? boyle bir durumda acı cekmektense yalnız olmak daha iyi dedim. ama kendimi de bayağı yalnız hissetmeye başladım. tek başıma da ayakta dururum cok şukur ama insan kafasının uyduğu birini de istiyor hayatında sanırım...