Merhaba arkadaşlar yine ben ve yine gorumceli kv li kp li bir konu...
Eşimin ailesi ile her zaman sorunlar yaşıyorum sanırım hep de yaşamaya devam edicez.
Anlatmaya başlıyorum.
1. Gorumcem geri kafalı, kendini kocasına adamış, dayağı bile kadının hakettigini duşunen bir tip. Buraya kadar banane ama bizden de hep bunu bekliyor ve bize imalarda bulunuyor. Eşimin tek tuk sigara ictigini gormuş benim başlattığımı ima ediyor, eltimin evlendikten sonra eşi icin kapanması gerektigini ima ediyor falan filan... En son da kv ler mevlit okutacaktı bu gorumce kendi kendine her şeye atladı pilavı, tatlıyı ısrarla kendi yapma girişiminde bulundu. Bu surecte eltim ve benim de yanında olmak zorunda olduğumuzu ima etti. Ben hamile halimle gittim ama nefessiz kaldım bazı sorunlar yaşadım yardım edemedim uzandım. Bu ise kuplere binmiş vaziyette " nerede kaldı şu x (eltim), neden gelmiyor cocugu abime bıraksın gelsin" tarzı itici itici konuştu. Ha bir de ben fenalaşmadan once yardım etmeye calışırken kucuk cocukmuşum gibi her şeyime karıştı. Emirler verdi ki hic hoşlanmam. Yıkadıgım şeyleri de gozumun icine baka baka tekrar yıkadı. Boyle gıcıklıklar yaptı. Ben de eltime anlattım onunla konuşma kararı aldık. Bir odada tane daha sakince konuşmak istedim ama bir baktım bu bagırıyor, ortalığı yıkıyor. Eltim ve bana dedikoducu diyor, her şeyi terse cekiyorsunuz, A..ınızı yırtıyorsunız gibi seviyesiz şeyler soyledi. Ben de sert cıktım bu kadar hadsizlik uzerine. Baktım kaynım mudahale ediyor karrdeşini savunuyor. Beni bastırmaya calışıyorlar. Ben neredeyse sinir krizi geciriyorum cunku kimse beni dinlemiyor. Eşim geldi beni goturdu. Kaynımı da uyarmış. Ama kimse seviyesiz gorumceye laf etmiyor. Sonra sakinleştik soyledigi lafları asla unutmayacağımı belirttim. Hazır konu acılmışken butun icimi doktum. Ozur diledi ama aşırı samimiyetsiz. Konu orada kapandı ama icimde kalan şeyler var.
2. Annem ve kv onceden arkadaşlardı zaten ama evlenince kv değişti, bi havalara girdi. Annem yine de kotuluk olmasın diye hep ona iyi yaklaştı ve gecen de yemege cağırdı. Hasta oldugunu, uzandığını gelemeyeceğini soyledi. Hep zaten bahane bulur ki ben zaten inanmadım. Eşim hastayım deyince uzuldu ve ziyarete gittik annemden cıkıp. Bi baktık eltisinde cay keyfi yapıyor. Ben de
"gercekten cok hasta gorunuyorsun, cok gecmiş olsun" dedim imalı. Suratı kıpkırmızı, anneni de getirseydin diyor bir de. Ben de "sen yemege gelmedin, annem neden gelsin" dedim. Eşim ise bu kadar şeye ragmen hala annesinin yalancı biri oldugunu gormuyor.
3. Gorumcem bile kendi babasının sapıklıgından rahatsız. Torununa
( gorumcenin kızı) sezeryan dogumu anlatmış. Kız daha dort/beş yaşında. Annesine "acıdı mı" falan diyormuş. Boyle bir dede ile ileride evladımı nasıl goruşturcem ben? Bunun gibi bircok sebepten dolayı doğacak bebegim icin endişe ediyorum.
Aslında konular cok cok uzun ama olaylar boyle. Eşimin ailesi cok anormal. Eşim onlara benzemez cunku onlarla pek yaşamamış. Egitim vs sebeplerden dolayı boyle. Eşimin ailesinden o kadar iigreniyorum ki...
Goruşme demeyin, cunku eşimin ailesi ne kadar uzak olabilirim?? Arada rahatsız oldugumu şeyleri soylesem de eşim bi şekilde ailesini savunuyor ( bazı bariz şeyler haric). evlerine bile gitmek istemiyorum, ne yapıcam ben?