Merhaba kızlar,
ben 7 yıllık evliyim cocuğumuz yok beraber universite okuduk.
eşim cok iyi birisidir. Tanıyan herkes de saygı duyar. Ancak bana karşı ofke kontrol sorunu var. benimle oturup duzgun konuşmak yerine beni cocuk gibi azarlar. Bu senelerdir boyle. Sonradan ozur diler. Unutmamı bekler uzatmamamı ister kuskunluğumu. Ancak yollardır dedim yapma etme anlamıyor. Ozur dilerim patlamamam gerekirdi bu kadar ama biliyorsun annem cok hasta cok kafama takıyorum deyip anlayış bekler. Bu senelerdir boyle gidiyor. En son 1 ay once oğrendik annesinde beyin tumoru varmış. Ben de cok uzuluyorum tabi ki. Ama bir kac gun sonra uyardım. Bak bana bağırıp sonra bu dava yuzundendi dersen kabul etmem diye. Ama maalesef yine aynısı oldu. Ben cok yoruldum yıprandım soğuyorum. Ama seviyorum. Sevgi demek ki herşey değilmiş evlilik icin. Saygı da cok onemli. Sizce bir erkeğin bağırması hep normalmi? Bu da bir şiddet sonucta. Boyle bir kişiden nasıl cocuk yaparım. Ayrılmalımıyım. Kafamda deli sorular. Kac sene once dedim ofke kontrolu icin tedaviye git ama gitmedi.
yaşın 32. Cevremde herkes cocuk baskısı yapıyor. Eşim de. Ama şu an iş arıyorum yeni bitirdim universiteyi. Kısa yazmaya calıştım.