Bir değil bin derdim var. Boğuluyorum hic gecmeyecekmiş gibi bu hayatta en kotu şeyler benim başıma gelmiş gibi. Herkes mutlu bir ben mutsuz. Onların kucuk dertlerine,dertsizliklerine ozeniyorum.İnanclı biriyim yanlış şeyler yazıyorım farkındayım ama boyle hissediyorum.
Umudum hevesim kırık. Tam toparlıyorum herşeye goğus gerecek gucu topluyorum biri gelip birşey yapıyor ben tekrar en başa... en dibe...
Ne oldu derseniz ne derdin var bu kadar?
Sadece aklıma gelenleri yazayım. Annem hasta hem psikolojik, hem fiziksel olarak şeker hastası ve gorme bozukluğu var. Anne sevgisi gormedim. Babamsa tam tersi aşırı ustume duşerdi takıntılı biriydi psikolojik cok ağır şiddet gordum.
Evlendim ailemden uzaktayım eşimi seviyorum sorunlarım var ama aşılmayacak cinsten değil.
Hamileyim hem vajinal hem idrar yolu enfeksiyonum var doktor her seferinde korkutuyor erken doğum riski var diye. Kullanmadığım ilac kalmadı ikiside gecmiyor.
Yeni taşındık, evimiz satıldığı icin geldiğim evden , mevkiden,komşular dan nefret ediyorum . Eski evimi istiyorum eşim yaza taşınırız diyor ama istediğim gibi bi ev bulacağımı sanmıyorum. Belki eski binama taşınırım boş yer olursa diyorum cok duşuk bi ihtimal gercekleşmeyecek gibi geliyor.
Her gun komşuların yuksek sesle konuşmalarıyla uyanıyorum her gune mutsuz başlıyorum.
Dun butun gun ağladım durduramadım kendimi. Gozlerimde kirpik dipleride kılcal damarlar belirginleşmiş bugun ona taktım kafayı ya gecmezse boyle kalır daha kotu olursa? Zaten sivilce izlerim var onları tedavi ettirmeyi duşunuyodum bir de bu cıktı.
Eşim işte gece gelecek defalarca arayıp cağırmayı duşundum kendimi zor durdurdum.
Bi yandan ev bunaltıyor , bi yandan enfeksiyondan dolayı sık idrara cıkıyorum her seferinde moralim dahada bozuluyor.
Ağlayamıyorumda gozlerim daha kotu olacak diye. Annem aradı ablam aradı acmadık birinin sesini duysam ağlayacak gibiyim.
Eşime de kendime de cocuğuma da bunu yapmaya hakkım yok biliyorum ama toparlanamıyorum. İcim yanıyo , daralıyorum.
Eşim yurtdışına gitmeyi duşunuyor 6-7 ay sonra dayanabilirmiyim durabilirmiyim bilmiyorum.
Evet karnımda mucize var herşeye değer ama onun icin endişeleniyorum zaten. Bu evde mutsuzum huzur bulamıyorum.
Cok karışık yazdım farkındayım şu an karmakarışığım