lutfen konumu taşımayın.
Burun ameliyatı olmam gerekiyordu. Bayagı sorunluydu. Nefes bir tarafta hic yoktu. Başağrısı yapan diğer nefes yolu sorunlu falan derken. Gercek manada sağlık icin bu ameliyatı olmam gerekiyordu. Hatta gec bile kalmışım. Ama doktor şeklini değiştirmiş biraz. Cunku o kemiği cıkar, o kıkırdağı duzelt derken.. oyle bırakamazdım dedi. Keşke olmasaydım diyemiyorum cunku gercekten sağlık icindi ama şeklinin değişmesi beni cok uzuyor. Gece uyuyamadım. Tum Yakınlarıma foto attım nasılım, değişik gorunuyor muyum diye.. herkes farklı yorum yapıyor tabi.. ‘olsem bu burunla gomuleceğim artık, dert etme ’ diyorum kendime ama zor geliyor kabullenmek..
evet insanlar estetik icin uğraşıyor, para harcıyor ama ben estetik istememiştim.
Şekli nasıl olmuş derseniz; burun ucu yukarda ve kenarları daraltılmış ve ustu biraz duzleşmiş gibi. Kemer yoktu ama oyle duzleşmiş gibi geliyor bana. Ucu uyuşuk tabi. Hic hissetmiyorum orayı. Bu arada 15 gunu gecti ameliyat olalı. Aynada resim cekip duruyorum. İşime gucume bakmam lazım. Hadi estetik istesem, kendimi hazırlasam belki iyi hissederdim. Ama mutlu olamıyorum. Kendimi teselli etmekte aciz hissettim ilk kez bu gun.
Bir arkadaşım ‘sacımızı kestirince bile değişik geliyoruz kendimize, alışamıyoruz, cok normal duyguların ’ dedi. En cok bunu aklıma getirip rahatlamaya calışıyorum.
Sizler icin nasıldı surec arkadaşlar? Ne kadar surede ve nasıl alıştınız değişen goruntunuze?