Herkese merhaba,

Once ozet, ardından detaylı olarak durumumu anlatmak istiyorum. Yardım rica ediyorum.

Ozet:
Tehdit ve baskı ile uzak bir akrabamız ile zorla evlendirildim. 3 ay oldu. Bu surecte 2 ay, kocam olarak atanan adamın evinde zorla tutuldum. Hicbir cinsel munasebet yaşanmadı tabii ki. Hangi tehditler eşliğinde zorla evlendirildiğimi ailesine anlattığımda ailesi beni evime geri gonderdi. Boşanmak istiyorum ancak, hem zorla olduğuna dair hicbir ispat sunamıyorum (whatsapp yazışması gibi), hem de adam ailesi beni istememesine rağmen boşanmam diyor. Yine tehdit ediyor. Hem kk'nın hem de diğer sitelerin hukuk forumlarını okudum. Anlaşmalı boşanamayacağımı biliyorum. Hukukcu arkadaşlarımdan yardım bekliyorum. Ne yapabilirim?

Detaylı:
Oncelikle universite mezunuyum. 28 yaşındayım. Epey iyi bir eğitim aldım. Babam yok, annem ise tamamen kotulukten beslenen, sadece parayı ve kendini duşunen; ne yazık ki yasalar sebebiyle annelikten reddedemediğim ancak fırsatım olsa bir dakika dahi duşunmeden reddedeceğim biri. Baba tarafıyla goruşmuyorum cocukluğumdan beri. Anne tarafının da tamamı cahil, coğu kotulukten beslenen insanlar. Kalan kısmı ise bana dokunmayan yılan bin yaşasın modundalar. İyi gun dostu diyeyim.

An itibariyle işsizim. Aylardır calışmıyorum.

Hikayemin gecmişi ise şoyle: Cok sevdiğim bir adamla 6 yıllık bir tanışıklık ve 3 yıldır ilişkim vardı. Son 2 senedir birlikte yaşıyorduk. (Annemin evini terk ettim surekli cıkardığı problemler yuzunden.) Bu adam, iyi gunde kotu gunde asla bırakmadı beni. Annemin cıkardığı turlu rezilliklere rağmen elimi tuttu. Kac kere karakola davet edildiğimizi (kızımı kacırdı diye ısrarla şikayet etti) sayamıyorum dahi. En sonunda evlerine gidip olay cıkarttı. Oyle bir konuşmuş ki, sevdiğim adamın ailesi bana cephe aldı. Onlara ait bir evde oturuyorken evden kovdular beni. Adam buna rağmen geri adım atmadı, o gun birlikte cıktık o evden. Arabasını sattı, ev tuttuk eşya aldık vs. İşsiz kaldığımda; evde yaşadıklarımdan dolayı psikologtan yardım alıyorduk. Her birini odedi. Bu surecte annesi ciddi bir kanser ile uğraşıyordu. Dolayısıyla evlenemedik. 1 yıl kadar surdu bu. Son bir yılda ise bu kez de ekonomik sıkıntılar coktu uzerimize. O da işten cıkarıldı. Zar zor başka bir arac almıştı, onu da sattı. Ekonomik sebeplerden yine evlenemez durumdaydık. (Neden bunları yazdığımı ileriki kısımlarda anlayacaksınız.)

Bu yılın Ağustos ayında, memleketime gittim kuzenlerimi gormek icin. Annem de aynı şehirde yaşıyor. Yakaladı beni. Dayılarımla birlikte beni eve hapsettiler. Telefonumu vs elimden aldılar. O adam evlenmiyor seninle, namusumuzu kurtarmamız lazım diyerek uzaktan bir akrabamızı (ki coktan ayarlamış meğer) cağırdı. Sevdiğim adamı kastederek "onu oldururuz, ailesini de oldururuz" diye tehdit ederek 4-5 gun icerisinde nikah duğun cıkardılar. O'na bir şey olmasını istemediğimden ve cok korktuğumdan (annem bildiğiniz deli, dengesiz ve ortalığı karıştırmada dunyanın en iyisi!) gıkımı cıkaramadım. Beni hic tek başıma bırakmadılar. Surekli kilitli tuttular. Afedersiniz tuvalette bile yanımda durdular. Bu sırada sevdiğim adam bana ulaşmak icin elinden geleni yapmış ancak ulaşamamış. Hatta buraya kadar gelmiş beni kacırmak icin olayların icinden. Annemse onun ailesini aramış, rahat bırakın bizi demiş. O'nun ailesi ise okumuş etmiş insanlar. Boyle olayların icinde olmak istemiyorlar.

Duğun yapılan gunun akşamı, kocam olarak atadıkları adam ve annem beni apar topar karakola goturdu. O'nun hakkında şikayette bulunmam istendi.

Evlendiğimi duyunca sevdiğim adam intihara yeltenmiş, acilde 2 gun yatırmışlar. Ardından da psikiyatri servisine cıkarmışlar yatılı. Bunları sonradan oğrendim.

Duğun ve karakoldan sonra kocam olarak atadıkları adamın evine gittik. 2 ay orada tutuklu kaldım. Bazı geceler annem demek zorunda kaldığım kadın da kaldı evde. Adam işe gittiğinde mutlaka bir akraba geldi bekledi yanımda. Telefon vs yine yok. Bu surecte hicbir şekilde cinsel munasebet tabii ki olmadı. Birkac kez sinir krizi gecirdim, birkac kez darp edildim (kendi akrabalarım tarafından), cok kez tehdit edildim ancak bırakın karakolu, sokağa cıkma şansım bile olmadığından 2 ay evde gecirdim.

Bu sırada sevdiğim adama karakoldan davet gitmiş. Başıma gelenleri bildiği kadarıyla anlatmış. Yalnız, gelirken arac başkasının uzerine olduğundan ve hesap ederek telefonunu evde bıraktığından; tum iddiaları reddetmiş. Kuzenim de karakola davet edilmiş. Cok şukur ki, bir tek o, sevdiğim adamın evet kendisini aradığını ancak cok kibar konuştuğunu, en ufak bir tehdit iceren bir konuşma yapmadığını, aksine benim icin cok endişelendiğini belirttiğini soylemiş. Şikayet savcılıktan duştu cok şukur.

Bir akşam (bundan 1 ay once), kocam olarak atadıkları adamın ailesi geldi oturmaya. Annem ve dayımlar da geldi ağzımı kapamak icin. Sonunda patladım ve tehditle evlendirildiğimi, haftalardır hapis olduğumu, kız olmadığımı, 3 yıllık bir ilişkim olduğunu, buraya gelip hapsedilene kadar da devam ettiğini, hatta onurumu gururumu artık duşunmeden, 2 yıldır aynı evde yaşadığımızı ve aktif bir cinsel hayatımız olduğunu, onu sevdiğimi ve oğullarından, ayrıca buna sebep olan tum akrabalarımdan nefret ettiğimi bağırdım. Sevdiğim adamı oldurecek bir aile olduklarının soylendiğini; kendi canımdan vazgecip sırf onun icin ve hapsedildiğim icin bir şey yapamadığımı soyledim.

O akşam beni eve gonderdiler. Kocam olarak atadıkları adam babasından cok cekindiği icin ağzını acamadı.

Eve donduğumuzde annem ve dayılarım kıyamet kopardı. Sevdiğim adamı oldurecekleri konusunda tehditlerine devam ettiler.

İlerleyen gunlerde davranışlarını değiştirdiler. Biraz suyuma gitme politikası guttuler. Yapmak istedikleri şey, olayları biraz soğutup beni boşanmaktan vazgecirmek. Arada tehditler az da olsa devam ediyor.

Bu son surecte telefon edinebildim. Sevdiğim adamla iletişim kurabildim. Turlu plan yaptık. Şu an kacmayı planlıyorum o'nun olduğu şehre. Yalnız bir arada gorunmeyeceğiz. (Davayı etkilememesi icin.)

Okuduklarıma gore, evliliğim 3 aylık olduğu icin anlaşmalı boşanamıyorum. Cekişmeli olacak.

Yalnız bana koca olarak atadıkları adam, asla boşanmayacağını, tehditleri ispat edemeyeceğimi, ya onun ya kara toprağın olacağımı soyluyor. (Akrabamız olduğu ve annemin damadı olduğu icin surekli eve davet ediliyor. Yuzume soyluyor bunları dolayısıyla. Ses kaydı video kaydı alma şansım olmuyor. Veya yazışma olmadığı icin bir ispat edinemiyorum.)

Onlarca kez konuştum kendisiyle. Durumu izah ettim. Kendisine karılık yapmayacağımı, tehditle evlendirildiğimi, başkasını sevdiğimi, asla cocuk vermeyeceğimi, asla kendisiyle cinsellik yaşamayacağımı.... Her şeyi anlattım. Kabul etmiyor. Daha 3 ay once başka bir erkeğin (sevdiğim adam) yatağında olduğumu bildiği halde, onursuz gurursuz korkak biri olduğu icin HAYIR diyor. Boşanmazmış.

Ben ne yapabilirim boşanmak icin? Tehditlerin hicbirisini ispat edemiyorum. Şahit olarak cağıracağım insanlar akrabalarım, ki hicbiri benden taraf olmaz. Tek şahidim sevdiğim adam. O da uzaktan biliyor her şeyi.

Ote yandan o'nun veya ailesinin başına bir şey gelmesini istemiyorum. Annesinin (beni istemese de), tekrar kanserinin nuksetmesinden cok korkuyorum.

Biz birbirimizi cok seviyoruz. Her ikimizin de cok iyi bir kariyeri vardı. Bu olaylar sebebiyle ikimiz de dağılmış vaziyetteyiz moral olarak. O ağır ilaclar kullanıyor hala. Her gun her saniye plan yapıyor, araştırıyor. Hayatımın en guzel gunlerini, pek cok ilki, en guzel anlarını o'nunla yaşadık biz. Tekrar hayata gelsem, yine o'nu secerim, başkasını değil. O da aynı şekilde duşunuyor.

Benim imkanlarım inanılmaz sınırlı. Akrabalar hal peşimde, yalnız bırakmıyorlar. Sokağa cıkma iznim var ancak mutlaka yanımda biri oluyor. Burası kucuk yer olduğu icin tek bir karakol var. O karakolda da, yalan ifade doldurup bana imzalatan memurlar var. Gidemiyorum.

Birkac gun icinde kacacağım. Bir fırsat doğdu onumuze. Kacar kacmaz da dava acacağım. Bu surecte, davada bana yardımcı olacak ne yol izleyebilirim?

Bu uzun giriyi okuduğunuz icin teşekkurler. Ne olur beni kurtarın bu dertten!

Son not: Ne kadar okursanız okuyun, ne diplomanız olursa olsun; etrafınızdakiler kotuyse eliniz kolunuz bağlanıyor!