kucuk oglumu 3 aylıkken bıraktım işe gittim. sut sorunu beslenme sorunu. annesine olan ihtiyacı vs onlar ayrı bir sorun ve vicdan azabiydi gecti gitti...

şimdi 6 yaşında. bana ihtiyaci nispeten azaldı. geriye donuk.hala uzuntulerim olsa da onunla calışmak yine de kolaymış. tek cocuktu . babaannesi vardi. ilk 1 yılımız aşırı zor olsa da sonrası yine daha iyiymiş.

2. cocuğum oldu. 2. cocukla birlikte 3_4 yıl ise ara vermeyi dusunuyordum. hamileyken arandigim icin ara veremedim. ucretsiz izne ayrildim. once biraz ayrıldım. sonra biraz calıştım sonra tekrar ayrıldım izne. calıştığım donemlerde esim de evdeydi zorlansak da yine de aklim kalmadı.

şimdi ise donme vaktim yaklaşıyor.ve bir suru degiskenin icinde benim canım cok sıkılmaya başladı.

ben hep annem bakar umudundaydim ama dun kesin emin oldum ki annemle olmaz. ben sezeryanliyken de bakmaya geldiğinde bir sure sonra Sabri azalıyor ve daha agresif olmaya başlıyor. konuşurken bile azarlar tona geciyor. kendini dokduruyor. etrafa negatif enerji sacıyor.

esim ağırlıklı olarak freelance calışıyordu. ben duzunsiz ve az gelir ve sigortasızligindan dolayi vasıfsız işci olarak bile olsa sabit bir işe girmesini istiyordim. son 2-3 aydır işleri iyice kotu olduğu icin sonunda benim dediğime geldi ve normal bir iş bakmaya başladı. iş gecici olacak cunku bir yere bir proje sunmuştu. o kabul edilirse daha iyi gelirli bir isi olacak. ama o surec belirsiz ve en az 7-8 ayı var.

benim isim eve uzak. toplamda 4-5 saatim yolda geciyor. artı 9 saat de mesai. cok uzun sureler evde olmamış olacağım.

taşınmayı duşunuyoruz. hatta bir ev bulduk son anda vazgectik. kira yuksekti ve doğalgaza falan cok zam geldi ya gecinememekten korktum. evim kucuk ve guney cephe. kişi burda gecirmeye karar verdim. 2_3 ay evimden gidip geleceğim.

işte bu sure bana dert oldu şimdi. cunku cocuklar ne olacak kafam cok karışık. normalde annem bakacakti onu eledik. esim bakar diyordum o iş de karışık.

esim iş buldu pazartesi başlayacak. ama adam 2-3 ay geleceksen hic başlama demiş. biz 2-3 ay sonra taşınmayı duşunuyoruz. hadi o olmadı yaza kadar taşınmak istiyorum ben.

benim ise başlamama daha 1 ay var. bakıcı tutsam bakıcı cocuklara nasıl davranacak vs derdi dışında bakıcı ucretleri de malum. tam gun zaten tutamam cok pahalıya gelir. ve sigortadan cok korkuyorum. yarım gun tutsam da bir bakicini maliyeti 2 bini bulur diye duşunuyorum. maaş artı sigortaya.

esimin bulduğu iş de 1 ay deneme suresi olacak. begenmezse asgari ucret verip.isine son verecek. beğenirse asgari ucretin 200-300 yuksegini verecek. şimdi ki evimize yakın ama taşınınca cok ters yerde olduğundan gelemez.

bir de bakıcıya esimin maaşı denk olacak. e o zaman esim baksın diyorum. ama iste ise başlayana kadar da bir surec var. başka gecici işler baktık ama bulamadi. bir tane 15 gbnluk iş var ocakta baslyacak.

aklim vok karışık. cunku bu sefer iki cocuk var. buyuk olan oğlenci okula gidecek. kadını yarım gun tutsam sabah gelse oğlen hazirlasa buyuğu goturse aksam kim getirecek .

kayınvalidem var hala bizle. ama 75 yaşında. buyuğe baktı ama buyuğe bile zor bakmıştı. artı bacakları rahatsız damarlari şişiyor ayakta kaldıkca.

bakicinin tam olarak parasında da değilim ama az cok yaşayacağım şeyi biliyorum. hem.kv min tavrindan hem cocuklardan dolayı emin cocuklar gene gidecek babaanneleriyle oynamak isteyecek. bakicilar da genelde malum nasıl olsa bana gelmiyor diye oturur buyuk ihtimal.

taşınınca buyuğun okulu tam gun olacak. servis imkanı biraz daha iyi orda. orda işler biraz daha rayinda gidebilir bir ihtimal. ama ozellikle burda gecireceğimiz suresini bilmediğim surede ne yapacağım konusunda karman cormanim. basım ağrıdı duşunmekten.