Sevgilimden ayrılalı neredeyse 6 ay oluyor. Nisan oncesi ayrılmistık. Yasadigim kotu gunlerden bahsetmeyecegim. Su anki sorunum cok daha baska. Tanıdığım herkes bana birini bulmaya basladı. Dayımın kızı, yengemler, komşular hatta arkadaşlarım. 27 yaşındayım ve nisan oncesi ayrılik yasadigim icin bana uzulduklerinden mi yoksa evde kalmayayim diye mi bunu yapıyorlar anlamadım. Babam bile gecen soyledi işte bi cocuk varmıs akrabalar soylemis cok iyi biriymis falan. Israrla birini istemedigimi soyluyorum ama bana surekli "evlenmeyip ne yapacaksin" gibi sacma bir cumle kuruyorlar. Tum bu kargaşanın arasında sıkışıp kalmış gibi hissediyorum. Annem gecen insanlara boyle davranirsam bu bir kusur işledi kesin ondan kimseyi istemiyor diye duşuneceklerini soyledi. Ona gore bulduklariyla tanışmalıymışım. Ama ben ne hissediyorum peki? Eski sevgilimi unuttum mu? Evlenmek istiyor muyum? Eski sevgilimi sanırım unutmak imkansız alıştım yokluguna tabii ki insan nelere alişmıyor. Ama unutamayacagimi da kabullendim. Nisan oncesi beni terk etmesi tam bi serefsizlikti kabul ama bunu bana yasatmadan once tanidigim en iyi insandı. Ondan baskasini hayatımda isteyecek gibi gormuyorum kendimi. Evlenmek istiyor muyum diye soruyorum kendime. Baska biriyle olmaktansa tek basima bi hayat hobiler, tatiller daha cekici geliyor. Sadece bazen cocugum olmasini cok isterdim diyorum. Ama cocugu da evliligi de sadece onunla hayal ettim. Baskasindan onu da istemiyorum gibi. Neyse iste. Yasadigim toplum baskisi beni korkutuyor. Bazen tum bu baskıdan bunalip "ehhh yeter be deyip" pek de sevmedigim hoduk bir adamla evlenecegim gibi geliyor. Şuan akrabalar, komsular ve arkadaslarin tanistirmak istediklerinden bagimsiz olarak hayatima girmeye calisan biri de var. Sevgililik surecime sahit olmuş acılarımı bilen biri. Bana diyor ki "bu dunyada senin degerinin farkinda olan ve senin gibi biriyle olmak icin dua eden insanlarda var." Cok hoslaniyor benden. Sevgilimle beni gordugunde hep ne sansli adam dermis. O sansi istiyorum dedi.Kibar , anlayisli mantiken bana uyan birisi. Benden istedigi tek şey onunla konuşmam ona bir fırsat vermem. Sevgili olmak degil kendini anlatmak istiyor. Beni mutlu edecegini dusunuyor. Eger ona fırsat verirsem onunla sevgili olabilecegimize hatta evlenebilecegimize inanıyor. Isterse seneler alsin bekleyecegini soyluyor. Şimdi ben ne yapmalıyım peki? Hoduk biriyle evlenirim korkusuyla bari olacaksa onunla olsun deyip bi sans tanimali miyim?