Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay once estetik amaclı burun ameliyatı gecirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O gune dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o gunden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve bircok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilacların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yuzumun bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İctiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması cok cok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek icin. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir gormuyorum. Ama 3 ay oncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe sacardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Ceşit ceşit doktora gittim dunyanın ilacını ictim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yuzunden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece olumu duşunuyorum ve tek istediğim olup kurtulmak. Buraya bu başlığı neden actığımı bile bilmiyorum o kadar caresizim ki... Maneviyata da yoneldim dualar okudum ama care yok. Bu oyle "aman depresyondayım" deyip gulduğunuz zamanlara benzemiyor... Gercekten gunluk hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobuse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yuzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum gune! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes cok anlayışlı ama ben bu kara delikten cıkamıyorum. Oyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan gecen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şukret demeden gercekten depresyon gecirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Olum fikrini aklımdan cıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum olmek.
İntihar duşuncesi beni bırakmıyor
Hayatın İçinden0 Mesaj
●1 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- İntihar duşuncesi beni bırakmıyor
-
26-09-2022, 03:07:23
Arkadaşlar, yaklaşık 3 ay once estetik amaclı burun ameliyatı gecirdim. Burun estetiği forumundan beni hatırlayanlar olacaktır. O gune dek yaşama enerjisiyle dolu olan ben o gunden beri intihar fikrini beynimden atamıyorum ve bircok kez denemede bulundum ama başaramadım. Ya ilacların dozu az geldi ya da son anda trenin arabanın altından kurtuldum. Değişen yuzumun bana yabancı gelmesiyle başladı her şey. Zamanla hayatın ne anlamı var ki demeye başladım... İctiğim su bile manasız geliyor. Eşyalardan korkmaya başladım. Anlatması cok cok zor. Akademisyenim. Yıllarca emek verdim hayalimdeki mesleğe erişmek icin. Annem babam ben doğduğumda ayrılmışlar. Baskıcı ve şiddet uygulayan bir babam vardı on beş senedir gormuyorum. Ama 3 ay oncesine dek ne yaşarsam yaşayayayım pozitif bir insandım. Etrafıma neşe sacardım. Şimdi ise kişisel bakımımı yapmakta bile zorlanıyorum. Ceşit ceşit doktora gittim dunyanın ilacını ictim bana mısın demiyor... Bir de nefes alma problemim yuzunden panik atak teşhisi kondu. Panik bozukluk depresyon ve dismorfik bozukluk teşhisler kondu bana. Sadece olumu duşunuyorum ve tek istediğim olup kurtulmak. Buraya bu başlığı neden actığımı bile bilmiyorum o kadar caresizim ki... Maneviyata da yoneldim dualar okudum ama care yok. Bu oyle "aman depresyondayım" deyip gulduğunuz zamanlara benzemiyor... Gercekten gunluk hayatımı idame ettirmekte zorlanıyorum. Otobuse bile binemiyorum. Doktorlar beni anlamıyor. Herkes yuzeysel davranıyor. Lanet olsun o ameliyatı olduğum gune! Sadece burnumu kafaya takmakla kalmadım aynı zamanda yaşama sevincim de elimden gitti.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki herkes cok anlayışlı ama ben bu kara delikten cıkamıyorum. Oyle ortam değiştirmekle tatile gitmekle falan gecen ruh bunalımı değil.... Ne olur yargılamadan, ellerde ne dertler var şukret demeden gercekten depresyon gecirmiş olanlar varsa yardımcı olabilir mi? Bunların hepsini ben de biliyorum insanlar ne zorluklarla yaşıyor ama elimde değil işte... Olum fikrini aklımdan cıkaramıyorum ve sonunda başaracağıma inanıyorum. Tek kurtuluşum olmek.