Evleneli bir bucuk yıl oldu kızlar ve hamileyim eşimin karakterinden bahsetmek istiyorum eşim babasına aşırı duşkundur abisine annesine laf soylettimez hemen savunmaya gecer kp beni sever o konuda hakkını yiyemem eşim karakter olarak ben sınırlı olduğum zaman genelde susar yada kavgayı şakaya vurur benimde sinirim gecince konu kapanırdı sorun su annem geldi basit bir konu yuzunden eşime eleştiride bulundum sinirle odada ciktim annem o sırada beni savundu tabi ben odada değildim hemen yan odada bulunuyordum sesler geliyordu tabi babamda odadaydi her neyse esim yanima geldi ben yine eleştirdim sonra kavga ettik kapiyi vurup evi terketti olabilir sinirle gitti diye duşundum ertesi gun gelip anahtarları bıraktı birkac eşyasını alıp babasının evine gitti aradan birkac gun gecti aradı konuştuk annemin soylemedigi laflarını soyledi diye yeminler etti ben duymadım babamda duymadı ister sen kurana el başarım dedim ben soylemedi diye sahitim dedim senin sahidin kim dedim benim şahidim Allah diyor acık acık iftira atıyor sonra duşundum eşim genelde milletin karisina kizina dil uzatir yolda acik bir bayan gorse demediğini bırakmaz bende savunurum ne biliyorsun gordunmu gorduğunu soyle derim kendi namus abidesidir namus bekcisi ya bu huyunu ben bilmiyordum acık acık iftira atıyor annemin demediğini dedi diyor başka bir konuda su kendisinin soylemedigi birseyi herkesin icinde soyledim sana diyerek beni zor duruma duşurdu bir keresinde de sonra eve gecince sen bana soylemedin neden soyledim dedin deyince de ben soyledim biliyorum diyor insanın aklıyla alay ediyor resmen zeytinyağ gibi uste cıkmaya calışıyor aşırı soğudum kendisinden icimi dokmek istedim