Hayatimdan bir ani silsem, ne olurdu?

8 yıl ılkokulu birlikte okuduğum, sınıf arkadaşım, yol arkadaşım, komşumuzun oğlu vardı.
Doğum gunlerimiz bile 2 gun aralı.
6. Sınıfta babası kanser oldu
2 sene sonra hastaligi yendi.
Bu 2 senede, annesi babasına bebek gibi baktı.
Sonuc, adam iyileştiğinde ailesini başka bir kadın icin terk etti.
Hikayenin bu kısmı alakasız aslında.
Yada bilmiyorum..
Sonra lisede kotu arkadaş cevresi, ergenlik isyanı, aman oğlumuz uzulmesin diye esirgemedikleri para derken,
Madde kullanmaya başladı.
Anne didindi.
Yeri geldi doktora yalvardi, yeri geldi polise.
Babama geldi, abi bir de sen konuş diye
Hastaneler, psikologlar, ilaclar.
Gecti derken aynı surec 6 ayda bir yeniden başladı.
Taşındık biz de zaten..
Aman kızım, dedi sema teyze
Nolur, eski arkadaşları bırakmayın siz onu.
Mumkun mu? Degil.
Kufur kıyamet, yanına yaklaştırmıyor
Kimse kalmadı.
Sema teyzenin hatrina alttan ala ala,
Gecti 3 sene daha.
Universite sınavı sonucları aciklandığı akşam,
Kavga ettik.
Ama Ne kavga
Bana demediğini bırakmadı
Universitede de ona kuyruk mu olacakmisim.
Egomu tatmin etmek icin iyi biriymisim gibi yapıyormuşum, bilmiyor muymuş o benim aklımdan geceni.
Gardiyanmışım.
Oymuşum buymuşum.
Annesine laf taşımışım
Sirlarimdan, kırgınlıklarımdan da vurmayı ihmal etmedi.
Aynı şehirde kaldık,
Iletisimi kestik.
2 kere karşılaştık, ama selamlasmadik bile.
1 yıl sonra aradı
Meşgule attım.
5 ay kadar sonra teyzesi annemi aradı.
Cenaze haberini verdi.

Hayatimdan iki anı silmek isterdim.
Biri o telefonu meşgule attığım
Biri de o cenazede annesine sarıldığım.

Gecen yıl bugune bir kac gun kala doğum yaptım.
38 in bitmesini bekleyecektik,
Kızım 36+5 te dogdu, yine alakası var mı bilmiyorum.
Annesi Sina koyarken adını, bilemedim bu kadar yakacağını diye ağladı.

Sina,

Hayatımda gorduğum en kocaman ağız hala seninki.

o zamanki dostum, şimdiki esim, seni hala kıskanıyor, az otede dursun diye

Babam hala ulkerin renklerini turuncu yesil zannediyor ve hep sana yeşil bana turuncu alirdi ya alacaklarini, simdi cocuklarima oyle aliyor.

Annem babama, sana cocuk emanet edilmez, cocukları bir kere kaybettin geldin derken, aslında bizim babamdan kactığımız gunu anlatıyor.

14 yıl once, bugun, ben seninle birlikte cocuklugumu da gomdum.
hic hatırlamadığım zamanlar var.
Neden cenazeni değil de, en deli cocukluk zamanlarimizi yok sayiyor aptal beynim bilmiyorum.
Sanırım daha cok ozlemeyeyim diye.