Merhaba hanımlar. Eşimle ciddi ciddi taşınma kararı aldık. Ama yine benim korkularımdan tekliyoruz.
Benim abim 2007 yılında vefat etti, 27 yaşında, ani bir kazayla tek kaldım. Annem ve babamın ilişkileri bitti yıllar icinde. Aynı evde yaşıyorlar evet ama ev arkadaşı gibi :/ 2011de Japonya'ya gitmeye niyetlendiğimde annem cok ağladı. Kıyamadım kaldım. Kpssye girdim, haksızlığın en buyuklerini yaşadım. Abimden sonra 2 yıl terapi gormuştum, bir yılda kpssde yaşadıklarımdan sonra aldım. Annem evliliğimi onaylamadığında 1.5 yıl konuşmadı benimle. İlk evlendiğimde yine gidelim dedik. Bu sefer eşim annem olmeden bir yere gidemem dedi. Yine kaldı.
Şu anda eşim 10 aydır işsiz. Benim goruştuğum bir yer vardı, şartlar felaket olmasına rağmen ikinci goruşmeye gittim ama kadın gulerek aman cocuğum hasta falan diye sacma bahanelerle işe gelmemezlik ederseniz izin mizin, haklı sebep sayıyoruz deyince kayış koptu bende. Annemin rahatsızlıkları var bakamıyor kızıma. Kreşe başlayacak babada calışınca, hasta olursa ne yapacağız yani, guya buyuk bir fabrikaydı, her neyse. Eşimde kamu bekliyor ama olamadı bir turlu. Başka başvurulara donende olmadı zaten ikimize.
Biz gitmeyi ciddi ciddi koyduk kafaya. Ben dış ticaretciyim advance ilgilizcem var, ielts falan sorun değil. Eşimde baya iyi, biraz calışsa halleder. O da finans uzmanı. Gideriz diyoruz, kabul edileceğimizi duşunuyoruz aklımızdaki ulkelere. Gerekirse fabrika işciside oluruz, hic sorun değil cunku mevki ve prestij peşinde insanlar değiliz. Herşeye okeyiz ama annemi duşununce kitleniyorum. Ben de anne olduktan sonra korkunun boyutu iyice değişti bende. Bir dayı bir teyze Turkiyede kalanların hepsi yurtdışında. Bir sıkıntı olsa yetişirler tamam ama annem yalnız bu şehirde. Aklım hep onda olacak, nasıl olacak bilmiyorum?
Yurtdışında yaşayanlar ne hissediyorsunuz? Annemi babamı bıraktım diye vicdan oluyor mu surekli? Yada ben sizce bu şekilde gidersem alışır mıyım yoksa daha kotu mu olur? Daha da kotusu Allah gecinden versin yarın birgun birine birşey olsa diğeri ne yapacak? İşte boyle kacıyor uykularım. Bir yanım evladın var, onu da kendi hayatını da kurtar git diyor, diğer yarım git tabi anneni bırak burda yapayalnız, terk et kadını diyor. Hic cıkamadım ben bu işten.