Merhaba arkadaşlar artık birine anlatmasam catlayacaktim. Ben 3yil once evlenip esimin memlektine yerleştim.Evlenirken eşim memleketinde uzmanlik okuyorsu bu yıl bitirdi. Ben hep bitirince baska yere tayinimiz cıkar diye bekledim ama beklediğim gibi olmadı. Simdi diyeceksiniz evlenmeden konusmadiniz mi inanın hep bi bakarız lafı vardi. Eşimin 5tane ablasi var kendisi tek erkek. Oyle bi yetistirmisler ki biz ne yapacak olsak surekli ablasina annesine babasina soyluyor guya fikir alıyor ama biz tek basimiza karar vermiyoruz. Bi dolap mi alacaz babasiyla gidiyoruz mesela. Kaynanamda lafta iyilik perisi ama oyle fena ki..Beni benimsemedi oğlunada laf altından benim yaptıklarımı soyluyor ama sorsaniz melek. Esim ailesine laf ettirmez beni nadir haklı bulur onlar yaşlı onlarda soyle boyle derken hep haklilar.Esime durumumuzu anlatıyorum abartıyorsun deyip geciyor.9aylik bi kizim var onunla tum gun evdeyim artik yapamiyorum bu sehir boğuyor beni. Sanki fazlalik gibiyim.Esim hayatının bi kosesine kendi duzenini bozmadan bizi almis gibi. Benim kimsem yok bu şehirde artık aileme ozlemim her gecen gun artıyor.