Kucuklugum olsun ergenlik yaşlarım olsun annem hic bir zaman beni kabullenemedi. Huyumu hareketimi davranışlarımi hep kendi istediği gibi yonetmeye kalktı, bende annemin istediği gibi değil tam zıttı bir karakter deyim. En basit ornek pantolon giyiyorum bekarken cok eleştirdi bu durumu evliyim sana etek daha cok yakışıyor diyor. Evliliğim hakkimdaki dogrularimi bile kabullenemez, hep kendi bildiği doğruyu kabullenmemi ister. Bende annemi bunlardan dolayı cok uzdum biliyorum. Kardesimide istediği gibi yetistiremedi benim gibi o da tam zıttı. Ama annem erkek kardeşime daha hassas davranıyor kızdığı zamanlarda oluyor ama onu kabullenmis. Ben kardeşinden daha cok ailemi duşunuyorum babamdan bu yaşa kadar para istemisligim yoktur kendisi verir zaten bekarken de babama kiyamazdim. Kardeşim oyle değil keyfime bakiyim derdinde. Kardeşime okadar cok değer veriyorum ki kucuk cocuk gibi seviyorum resmen o da arayıp sormaz benimle oturmak bile istemez. Yanıma her gelişinde harclığını veririm evimde rahat etsin diye her istediğini o soylemeden yaparim. Karşılık olarak tek beklentim birlikte vakit gecirelim bana değer versin. En ufak bi beklentim olsun yapmaz. Benimle vakit gecirmez. Bende haliyle sinirlenip kızıyorum tartışma cikariyorum. Annem ordan atlıyor sussana diyerek kaş goz yapıyor bu sefer de anneme kızıyorum sen karışma bizim sramizda diye. Kucukluğumden beri boyleler. Annem kardeşimin hatalarını babamın gozunde kapatır , benim hataları mi ise babamin gormesini ister. Hep bu şekilde değil ama genel olarak boyleler. Şimdide sen kardeşine boyle davranirsan evine gelmez diyorlar. Bende sinirlenip odama cekildim. Şuan bende yatılı misafirler. Yarın evlerine gidicekler ayıp ettim mi bunu duşunuyorum