Ailemden hicbir şey gormedim malesef.Babam surekli kapanma mı isteyen,insanlar ne der diye yaşayan biri oldu.Giyimime karışan,dışarı cıkma mı istemeyen biri.Gunubirlik denize gittiğimiz de benim denize girmemi istemeyip ustumu bile değiştirmeme izin vermeden,sadece şezlong da oturup beklememi isteyen birisi.Bu yuzde onlara karşı cok ofkeliyim..
Erkek arkadaşımla 2.5 sene once internet uzerinden tanıştık.Gercekten cok iyi kalpli,merhametli.Ki bu merhamet oyle boyle değil.Hayvanlara,insanlara her şeye karşı.Sırf bu ozelliğinden dolayı ona aşırı bir hayranım.Ve benim hep yanımda oldu.Cok fazla buluşamadık cunku ailem dışarıya giderken limit koyuyor malum.Mesafeler de uzak aramızda oyle her an gelemiyor.Ama ben ona her şeyi anlattım.Ve aileme karşı ozellikle babama karşı cok ofkeli.Seni o evden,o hayattan kurtarıcam.Senin icin her şeyi yapıcam,nerede istersen orada yaşarız.Hayatımı sana gore şekillendirmeye hazırım,yeter ki yanım da ol.Gibi şeyler soyluyor tabi ki cok hoşuma gidiyor inanmak istiyorum ona guvenmek.Ama babamdan dolayı hic bir erkeğe tam olarak guvenemedim.
Beni cok sevdiğini biliyorum.Ona da cok zorluklar cıkardım ilk başlarda.Cok destek oldu ama..
Şimdiler de ise ailene soyle ve evlenelim diyor.Duğun falan istemiyor.Cunku bunu ben istemiyorum.
Ama işte aileme bir turlu soylemiyorum ben sevgilim olduğunu,korkuyorum.Babam oyle bir adam ki biliyorum sevgilim icin her şeyi zora sokucak..Cok araf ta kaldım şu an ne yapsam nasıl yapsam bilmiyorum.Ama onu asla kaybedemem.