Merhaba arkadaşlar
Ben normalde empati yetegi iyi olan kendini cok iyi ifade ede bilen biriydim
Ama bugun kendim de bişey fark ettim
Dayımla sohbet ediyorduk sanki beynim donmuş gibi hissettim dayım konuşurken ben de dayımın dediklerini beynimde tekrarlayarak anlamaya calışıyorum sanki algılarım donmuş gibi
soru soruyor dayım cumlelerimi toparlayamıyorum
kelimelerin bile hangi anlama geldigini duşunmeye calışırken buldum kendimi
Sonra fark ettim ki aslında bu olay bende 3 4 aydır olan birşey sanki idrak gucum durmuş gibi yim
Cok fazla donuk gibiyim
Hic bişey duşunemedigimi fark ettim bu 3 4 aydır boş boş saatlerce duvara baka bilirim
Emellerim var fakat onlar icin şu sıralar kılımı bile kıpırdatmıyorum
Annem de fark etmiş bugun bunu dayımla sohbet ederken
Aşırı kendimi salmış bi vaziyetteyim
şu aralar oglene kadar uyuyorum uyandıktan sonra yataktan cıkmıyorum dışarı cıkmak istemiyorum
Kendi kendimi izliyorumuş gibi hissettim bugun
Bu ben degilim hayat dolu kahkahalar atan mantık cercevesinde konuşan kitap okuyan etrafım dakiler le durum degerlendirmesi yapan bana ne oldu birden De ben boyle oldum
Benim gibi olan şuan da varsa nasıl kendini toparladıgını anlatsın
Cunku şuan ne yapacagımı da bilmiyorum
Psikologa yada psikiyatriye de gitmek istemiyorum
Şuan bile asıl duşuncelerimi yazamadım yaza bildigim kadarıyla umarım yardım ede bilirsiniz