Herkese merhaba.

Ben acık myomektomi ameliyatı oldum. Buyuk bir myom aldılar ve de 3 4 cm bir kist. Cok zor bir 4 5 gun gecirdim, ara ara ağladım, ki rahmimi kaybetme korkusuyla girdim. Psikolojim kotuydu baya. Her kadın anlar bu psikolojiyi aslında. Anne olmayı cooook isteyen ama henuz değil anne, evli bile olmayanlar. Sonra cok şukur ameliyattan cıktım rahmim yerinde. Ama yatıp kalkarken azcık da kilom olduğu icin baya acılar cektim, "bir daha cıkar mı turer mi?" diye karamsarlıklara kapıldım vs.

Sevgiye ihtiyacım vardı kısacası. Ameliyat oncesi bi guzel evi dip temel temizlettik, borek yaptırdık dışarıya, eve gelecekler icin. Ben herkese koşan biri olduğumdan, babam sandı : Bana da koşarlar. Haha. Koşmadılar. Biri hastaneye geldi, ki bebeği olmasına rağmen ve turlu sıkıntıları olmasına rağmen bırakıp, allah razı olsun. Biri eve geldi gece gunduz calışıyor olmasına rağmen allah razı olsun. Zaten bi ikisi dostum galiba benim. Neyse 15 yıldır dostum olan, evinde tadilat vardı taşıyordu "ozur dilerim yanında olamadığım icin malum telaşlarımı biliyorsun, sen iyileş gel yeni eve" dedi. Bu bana bahane geldi. Altında arabası var. 15 dk bana uğrayacak. İşi de yoğun değil. Ki evine yerleşti, misafir bile ağırlamış dun akşam. Misafir ağırlamaya vakti olup bana 10 dk uğrayamaması...

Sonrası diğeri, ailesinin yanına başka şehre gitmişti. Ben de "burada değil ya gelememesi normal sonucta yılbaşı haftası ailesinin yanına gidecek tabi" diye duşundum hic durmadım uzerinde. Ama dondu, bugun goruyorum gezmeye giderken fotoğraf paylaşmış. Bana gelmedi. 2.haftam olucak salı gunu. Gelebilirdi. Bilmiyorum. Ben olsam ilk işim dostuma, kardeşim dediğime koşmak bi yuzunu gormek, ona sevgimi vermek olurdu. Ve bu kişinin de altında arabası var. Her fırsatta sen benim aynı anneden doğmadığım kardeşimsin, ruh ikizimsin der. Ses kayıtları vs gonderdi ama ses kaydını bana uzaktaki normal bir arkadaşım da gonderiyor. Ya da İnternetten edindiğim arkadaşım.

Ki benim koştuğum koşacağım insanlardı bu ikisi. Bilmiyorum sizce acık acık soylemeli miyim? Kırıldım, bundan sonra merhaba merhaba mı demeliyim. Yoksa hicbir şey demeden soğuk mu davranmalıyım? Yoksa amannn deyip kahve icmelik, eğlenmelik arkadaş sıfatına mı ayırmalıyım ikisini? Bilmiyorum napardınız siz olsanız? Dostluk nedir? Dostunuz ameliyat olup, zor gunler gecirirken sizler napardınız? Ne beklersiniz?

Şimdiden olumlu olumsuz herkese cok teşekkur ederim sevgiler. Mutlu yıllar