Merhaba hanımlar ortalama guzelliğe sahip bir kadınım yaşım 22 ve etrafım beni surekli rahatsız ediyor bu durum artık tahammul edilemez bir seviyeye geldi. Genelde konuşkan, canlı ve cok sıcak kanlı biriyim girdiğim ortamda insanlarla hemen anlaşıp kendimi kolayca sevdirebiliyorum. Başlarda kendime aman abartma herkes sana mı takık diyordum ama zaman gectikce yakın cevrem (yenge, teyze) beni huzursuz etmeye başladı ay ne cok konuştun başım ağrıdı, diller de pabuc, of seninle evlenen yandı gibi bir cok cumle başta aman soylesinler diyordum ama artık kendimi kotu hissediyorum. Acıkcası benimle yaştaş kızları var hepsinin ama daha durgunlar bu yuzden mi boyle yapıyorlar diye duşunmeye başladım. Yakın akrabalarım dışında herkes cok eğlenceli ve neşeli olduğumu soyluyor sorun bende de olabilir tabi ama bu durum beni psikolojik olarak cok uzuyor. Uzak durduğum zaman da illa bize gel, bunu yapalım, şunu yapalım oluyor. Allah aşkına sorun kimde aramıyorum artık bunlardan nasıl kurtulacam ne yapmalıyım sizce? Ne kendilerini gormek istiyorum artık ne de sozlerini duymak hayattan soğudum. Hic bir şey yapmasam bile hakkımda bir şey soyluyorlar deli olacam.
Ek: Sevgili ablalar ve akranlarım konu KONUŞMAK değil zaten onlarla artık sohbeti kestiğimi yazdım. Nasıl yaklaşmam gerektiğini ve nasıl mesafe koymam gerektiğini soruyorum sonucta omrumun sonuna kadar hayatımda olacaklar tamamen silemem ya. Ayrıca neşeli olmak ve cok konuşmak arasında farkı inanın biliyorum, eğitimciyim