Herkese meraba. Kimseye anlatamadığım bi konuyu sizlerle paylaşmak istedim. Cunku cok zoruma gidiyor. Eşime de bşy diyemiyorum. 4yıllık evliyim. Son 5aydır bazı nedenlerden dolayı kayınvalidemle aynı evde oturuyoruz(kayınbabamla ayrılar). Yemeği temizliği bulaşığı utuyu aklınıza ne gelirse herşeyi ben yaparım. Kaynanam otel gibi duş alır yemeğini yer gezer gelir hicbir işin ucundan tutmaz. Cok dağınık her şeyini ben toplarım. Bunlara da ses etmiyorum sabrediyorum cunku 6 aya kendi evime gecicem. Şimdi şoyle yeni hamile olduğumu oğrendim. 2aylık.Aşırı bulantım ve yemeklere karşı hassasiyetim ve tiksinmem var hemen cıkarıyorum asla yemek yapamıyorum. Benim ağır donemler gecirdiğimi yemek yapamadığımı biliyor.Ve kaynanam gidip gorumcemde kalıyor bir haftadır uc sokak arkada oturuyor. Bir kere ne bi tas corba yaptı ne halimi hatrımı sordu 1haftadır. Birşeye ihtiyacın var mı ya da yardım edilecek birşey diye hic sormadılar. İnanın insan bi tas corbaya muhtac oluyormuş bu gunlerde. Komşularım arada yemek getiriyor. Eşimde elinden geleni yapıyor ama benim cok zoruma gidiyor. İyilik soylenmez ama ameliyat oldu bir hafta herşeyini yaptım yemeğini onune koydum camaşırlarını yıkadım utuledim. Annemler uzak bir hafta orda kaldım sağolsun bebek gibi ilgilendi baktı bana.Şimdi ben abartıyor muyum. Ne gorumcem ne kaynanam ne arıyor ne soruyor. Goğsunde kitle ckmş iyi huylu ama. Eşim de diyor psikolojisi bozulmuştur ameliyat olucak takma o da biliyor aslında olanı. Ama artık hic eskisi gibi olamam heralde onlara karşı. Nasıl davranıcağımı da bilmiyorum ama her zaman yardımlarına koşan bi insandım boyle yapmaları cok zoruma gitti. Nasıl davranıcağımı da blmyrm artık