Farklı fikir ve goruş almaya ihtiyacım var.es ailesiyle farklı şehirlerde yasiyoruz. Evlendigimizden beri aileme karşı anlam vermedigim bi sogukluklari olduğunu dusunuyordum. Ailemi hic bir sekilde sormazlar, oldubki yanlarında soran oldu yuzleri renkten renge girer vs. Vs. En sonda kayinvalidemin sevmediğini bildiğim bir akrabasiyla, benim annemi watsapta engellemsini gorene kadar acaba mi dedim ama sonra emin oldum.yanlislikla olamazdı koca listede ozellikle o iki kişinin engelli listasinde olması tesaduf değildi. Her neyse.engeli kaldırdım.koydum telefonu.farketti mi farketmedi mi bilmiyorum. Bu konuyu da eşim dahil kimseyle paylasmadim. Ta ki bu gune kadar..ailemle ilgili skintilari ney anlamadım.12 yıllık evlilikte toplasan beş defa gorusmemislerdir bu neyin kini ofkesi anlamış değilim.. benim ailemde gecirdiğim gunleri saymasini, onların orda kalmamı saymasini soylemiyorum bile.. bunlarda hayli canımı skiyor..
Son zamanlardaki canımı sıkan konu ise, aslında bu da evliliğim başından beri var ama ben patlama raddesine yeni gelmişim ki artık konuşmaya başladım..kendileriyle ilgili onemli gordukleri hic bir konuyu benimle paylasmamalari.. soyle ki: eşim aranir:
- nerdesin evde misin
- evet evdeyim
-sardunya yanında mi
-evet
- tamam sonra konusuruz.
Sonra eşim marketi ya da başka birşeyi bahane edip evden cıkar konuşur ve gelir. Bazen surat yaparim bazen aman yine var skintilari deyip umursamam.on iki yıl boyl gecti. Bazen cok zoruma gitti bazen umursamadim.. bazen eşime imada bulundum. Son zamanlarda ailevi bir skintilari var gunde beş on defa tel.de konuşuyorlar ve eminim yine benim bilmemi istemiyorlar ama artık eşim daha fazla gizli saklı konusamadigi icin, ve benim iyi niyetimi gorduğu icin benimle paylasti. Bilmiyorum ne kadarını ama taslak halinde meseleyi biliyorum.. oldu ki onlarla tel. Konuşmam anında laf oraya geldi hemen konu değiştiriliyor belli ki rahatsizlar yani bilmemden..belki diyebilirsiniz ki ne var bunda, her ailenin kendi arasında kalmasını istediği problemi olabilir, tamam haklısınız ama bu artık o kadar cok olmaya başladı ki, benim duymami istedikleri sadece, şunu su kadara aldık, en iyisini biz aldık.sunu yedik şunu ictik, şu şurayı kazandı vb. Hani anlayacaginiz iyi seylerini davulla zurnayla duyurup, guya aciklarini vermemek icinde , onun dışında herşeyi benden saklıyorlar. Ve benden de samimiyet bekliyorlar sonrasinda.. bu aile olmak mı soruyorum size, bunlar karşısında ne kadar Guleryuz samimiyet gosterebilirim soruyorum size..
En son ki olaya geliyim, eşimle yine bir telefin konusmasindalar. Beni sorma yok.. bu da ilk değil. Selam gonderme yok. Bu da ilk değil. Eşimin hal hatrini soruyor, cocukları soruyor kapatıyor telefonu. Haliyle suratım duştu.esim sordu hayırdır, bizimkilerle konuşunca sesin bı suratın dusuyir skinti ne, soyledim bu kez bun herşeyi, size anlattigimin fazlasını ama kesinlikle doğru olanı anlaattim eksik ya da fazla değil. Sadece dinledi ki haksız oldugumu duşunse beni kesinlikle bastirirdi.. watsap engelleme konusunda şaşırdı yapmışsa yanlış yapmış yarın arayıp sorucam, neden boyle birşey yapmış dedi.bende kesinlikle bunu istemedigimi, yaptığı acıklamanın beni ikna edemeyeceğini, zaten doğruyu da soylemeyecegini soyledim.oyle ya ailemlik bir skinti olmadigini eşimde biliyor.. ailem eşimi sever bu arada, eşimin de aileme karşı bu saygisizligi olmamıştır...Vel hasıl bu konuyu ailesine acıp onlarla yuzgoz olmak istemedigimi soyledim ve aramadı..
Diğer herşeyi benden saklamalri konusuna gelince, yine beni haklı buldu kendince ailesini de savunmaya calıştı ama, ben eşimi tanıyorum haksız oldugumu duşunse kesinlikle bu tavrı bu olmazdı.. aynı şeyleri benim ailemden gorsen ne yaparsın dedim, samimiyet kurabilir misin, kendini dış kapinin mandalı gibi gormez misin dedi.. tamam sardunya ,ailemle istemezsen gorusmessin dedi ve konu kapandi.
Bugun oldu zaruri konular dışında konuşmadık, suratı asık bana karşı. Ailesini aradi yanımda konustu hepsiyle yine normal bir gunmus gibi.
Anlamadığım şu kizlar hic mi dusunmuyor, niye benim ailem yuzunden biz bu tartışmaları bu kadar fazla yaşıyoruz, sardunyanin bir hatası hic olmadı ailem neden ona karşı boyle.neden sardunyanin ailesi bana karşı nezaketliyken, beni evlerinin adamı gibi goruyorken, aileme karşı halli hatirli ictenken,pazarlıklı değilken ,neden benim ailem boyle diye sormuyor kendine.anlamiyorum gercekten.zoruma gidiyor bu.aynisini benim ailem bana yasatsa ben bunları duşunurum. Konuşurum ailemle bu bu davranışlarınız yuzunden aramız acılıyor, biraz dikkat edin derim.. o niye bu kadar rahat.istemessen konuşma diyince mesele halloluyor mu.. hem nasıl istemessem konusmuycam, onlar buraya gelince nasıl konusmayicam, ben yazlari gidince nasıl konusmuycam... Bilmiyorum kafam karışık , canım sıkkın, ilerimden korkuyorum..
Goruşlerinizi bildirirseniz sevinirim..