33 yasında, bir cocuk sahibi bir hatunum. Duygudurumlarım karışık bu ara. Cocukluğumdan beri kalabalığı sevmem. Bana karışılmasını hic istemezdim. Annemle tek tartışma konumuzdu. Sağlık ocağındaki doktora şikayet etti beni. Ortaokulluydum sanırım. Karışma o zaman sende dedi doktor. Bırak ne zaman isterse o zaman yapsın dedi de rahata erdim. Ergenlik donemindeydim herhalde. Cocuğum kucuk ama elimden geldiğince isteklerini sorar, yapmak istemezse sen bilirsin derim. Evlenmeyi hic duşunmezdim. Zorla goruşmelere gonderirdi annem. Goruculer gelir gelir gelmezmiş, goruşmezsem kusuru var derlermis vs.gonderirdi. Bir bahane bulur ikinci goruşmeyi istemezdim. Ailemden ayrı bir ile oğretmen olarak atandım. Ev arkadaşımla okul dışında yer icer gezerdik.Onun erkek arkadaşı olduğu icin hafta sonları ve ozel gunlerde yalnız kalırdım, internet başında vakit gecirirdim. Ailemle okuduğum donemde, atandığım donemde, evlendikten sonra hep haftada bir konuşurduk, hala aynı devam eder. Annemle hep bir catışma halindeydik. Aşık olup evleneceğim dedim ve aşık olup evlendim. Yoksa cidden evlenmezdim. Kolay kolay bir seyimi anlatmam anneme. Bugun nasıl olduysa eşimle kv gorumce ile yaşadığım tartışmayı, boşanma fikrimi eşime soylediğimi anlattım. Sakin karşıladı. Benim eskiden bu kadar fevri olmadığımı, neden boyle davrandığımı sordu. Mantıklı akıllı davranırdın sen dedi. Kocanla sorunun yokken, bu yuvayı ikiniz birlik olup ne zorluklarla kurduğunuzu bilirken, ortada cocuk varken neden dedi? Ailemle gorusme, neden biz ayrılıyoruz diyor zaten eşim dedim. Kendin bilirsin ama iyi duşun dedi annem. Sonra kapattık. Duşundum, ben neye bu kadar sinirlendim, sabrım taştı diye duşundum. Her bir araya gelişimizde annemden, anneannemden laf acması sinirime dokunuyor. Gorumcenin cocukla benimki yan yana iken benimki nasılsa sessiz uyumlu diye o cocugun istedigi her seyi ağlayıp kızımın elinden alması sinirime dokunuyor. Ikisinin elinde ayni renk oyuncak varken illede benim kızımın elindekini istemesi ve cocuguna(torununa) elindekinin kendisinin oldugu ve onunla oynaması gerektigi soylenmesi gerekirken benim cocuğumun elindekini 3 kisi birden almaya calışması sinirime dokunuyor. Aynisi sen bunu al diyorlar. O da bu benim vermem diyor ama o aglamasin diye ısrara devam ediyorlar. Evime her gelişinde kendi duzenini kurması sinirime dokunuyor. Kendi evinde iğnesinin yerini değiştirtmez. Kendi kv.sinin yaptıklarını anlatıp onun yaptıklarına konuşmalarına katlanmamı beklemesi sinirime dokunuyor. Her cumlesinin altında artniyet olmasını sevmiyorum. Gorumcenin cocuğu lavabonun altından benim cocugun banyo sungerini getirmiş(şekillilerden) oynuyor. Kv kimbilir tuvalet mi sildi onunla al cocugun elinden dedi gorumceye. O an icimden tuvaletin suyunu bardak bardak getirip halılara dokmek geldi. Ulan cocuģun banya sungeriyle ne yapılır? Doldum doldum. Ben bunlari 5 senedir yaşıyorum. Ayni yerde degiliz. Senede iki kere iki haftadan fazl goruşmezken bu derece cıldırıyorum. Onlarla omurluk goruşmeyeceğim. Bu sekilde esimle ilişkimizin uzun sureli olacağını duşunmediğim icin boşanmak istiyorum. Sonunda olacağı bu bence. Ben daha fazlasını bekleyemem. Bana dayak yiyenleri ornek gosteren kv var. Ben kv dayak yiyip mi ayrılmayı bekleyeyim? Bunu diyen yapar bence. Benim sınavım buysa eğer sabrım yok. Kaldım sınıfta. Lafı soyle soyle sonra ben tatlı dil guleryuz bekliyorum de. Ben kotuyum, damadı kotu, kocasının kardeşleri kotu, kendi kardesleri, gelinleri kotu. Herkesle kusler. Artık bugun dedim ki: en iyi her seyi bilen kendileridir, mukemmeldirler, Allah katında cennetliğim dedi en son(ruyasında gormuş). Bir de ettiği beddualar tutarmış iyi niyetli olduğu icin. Herkes neden kus o zaman. Var herkesin bir bildiği dedim kendi kendime. Kus olmakla kaybım olacağını duşunmuyorum. Eşim uzulecek. Uzulecekse yolun acık olsun dedim. Daha ne diyeyim. Bu sinir krizinden sonra hicbir şey eskisi gb olmayacak.